عناصر تشكيل دهنده گفتمان سياسي امام علي(ع)

عناصر گفتمان امام علي(ع) در واكنش به تبعات سيطره گفتمان خلفاي راشدين و خوارج بر ذهنيت فردي و جمعي، حول محور عدالت مبتني بر دين اسلام مفصل بندي مي شود و به نظر مي رسد اين گفتمان به دليل انطباق با نظام صدقي جامعه اسلام توانست به هژموني دست يابد و نظام معنايي خود را در ذهنيت جمعي اجتماعي تثبيت كند. بر اين اساس سوژه ها وكارگزاران، جهان و پديدارهايش را در بستر گفتمان امام معنادار مي يابند، امري كه از يك سو بي ترديد در نحو معناداري پديده ها براي آن ها موثر مي افتد و از سوي ديگر اين گفتمان قرائت خاص خود را از پديدارها ارائه مي دهد و مدلول هاي مختلف از جمله مدلول هاي بين المللي از قبيل اخلاق سياسي، وحدت امت اسلامي را با توجه به نظام معنايي خاص خود معنا دار مي كند و قرائت خاص خود را از آنها ارائه مي دهد. از آنجا كه گفتمان سياسي اين دوره در قالب دين اسلام تكوين يافته است؛ سؤال اصلي پژوهش اين گونه مطرح مي شود كه: گفتمان برآمده از دين اسلام چه تأثيري بر جهت گيري سياسي امام علي(ع) در مقطع زماني حكومت ايشان داشته است؟ پاسخ موقت به اين سؤال، به عنوان فرضيه عبارت است از: گفتمان سياسي برآمده از دين اسلام در حكومت امام علي(ع) متشكل از عناصر عدالت محوري به عنوان دال مركزي، اخلاق سياسي، وحدت امت اسلامي، آزادي متاثر از دين اسلام است و در نتيجه گيري دلايل هژمونيك شدن گفتمان امام نسبت به ساير گفتمان ها مشخص مي گردد.