بايسته‌هاي معلمي و آموزه‌هاي علوي

امروزه پديده‌هاي جهاني‌شدن در نظام‌هاي بين‌المللي، اقتصاد، سياست، آموزش و حتي هويت و فرهنگ ملت‌ها را در معرض تهديد و آسيب قرار داده است. ملت‌ها و حكومت‌ها به هر نسبت كه از غناي فرهنگي، اقتصادي، حكومتي و اجتماعي برخوردار باشند. از اين آسيب‌ها در امان ترند. نظام تربيتي اسلام مطابق با فطرت بشر بوده و هم آوايي اين نظام با طينت و طبايع بشر مي‌تواند در بستر جهاني‌شدن شكوفايي و درخششي والاتر و عظيم‌تر يابد، چرا كه تعليمات و آموزه‌هاي اين مكتب فرامليتي و حوزه‌هاي نفوذ آن قلب و دل بشر است كه محدوديت جغرافيايي ندارد. آموزه‌هاي علوي كه بازتاب‌دهندة كلمات و تعليمات رحماني است بهترين متد و الگو است كه مي‌تواند در راه دانايي چراغ راه بشر باشد، و آنگاه كه معلمين بر اسرار و حقايق اين معارف آشنا و در تعليم‌وتربيت بدان متمسك باشند، نسلي فرهيخته را تربيت مي‌كنند كه در نظامات نوين جهاني نه‌تنها خودباخته نشده بلكه خودساخته بوده و تأثيرگذار خواهند بود. اين مقاله در پي شناخت، معرفي و ترويج متد تربيت و تعليم و ويژگي‌هاي معلم از نگاه اميرالمؤمنين (ع) مي‌باشد. كلمات كليدي: سخنان حضرت امير (ع) ، تعليم‌وتربيت، تربيت ديني، معلم، فراگير.