كاربرد شيوه‌هاي نوين و الگوهاي فعال تدريس در آموزش دين و زندگي

يكي از مؤلفه‌هاي مهم برنامه‌ريزي درسي، راهبردهاي ياددهي-يادگيري است. در اين حوزه، روش‌هاي نوين و الگوهاي فعال تدريس جايگاه ويژه‌اي دارد. هدف از ارائة مقالة حاضرمعرفي وكاربرد چهار الگو از الگوهاي نوين تدريس است كه در دروس دين و زندگي كاربرد بيشتري دارد. در الگوي بديعه پردازي، فراگيران با طي گام هايي نگرش جديدي نسبت به مقوله اي خاص پيدا مي‌كنند. در الگوي دريافت مفهوم، آنان به كمك مثال هايي به مفهوم موردنظر مي رسند. درالگوي تدريس اعضاي تيم، فراگيران پس از مطالعة فردي متن درس وبحث گروهي در مورد آن، هرفراگيري در گروه خود آن را تدريس مي‌كند. در الگوي قضاوت عملكرد، فراگيران پس ازانجام يك فعاليت عملي، بامعيارها ومراحل درست آن عمل توسط معلم آشنا مي‌شوند، تادرنهايت بر اساس آن معيارها، آن فعاليت اوليه را نقد وقضاوت كنند. براي انجام اين پژوهش از روش تحليلي- مفهومي استفاده شد. اين روش براي تبيين بخش‌هايي از واقعيت بر اساس يك نظريه و الگو استفاده شده است. در اين مقاله تلاش شده است بر اساس هر الگويي، يك مصداق و نمونة عيني از دروس دين و زندگي در پايه‌هاي تحصيلي مختلف توضيح داده شود و ساير نمونه‌ها نيز اشاره گردد