آموزش الهيات با رويكرد زمينه‌محور

آموزش معارف اسلامي در دوره‌هاي گوناگون تحصيلي، از مهم‌ترين دغدغه‌هاي دست‌اندركاران تعليم‌وتربيت است. باتوجه‌به اهميت معارف اسلامي در سبك زندگي، از طرفي رويارويي و گسترش فضاهاي مجازي در عصر حاضر، لازم است فضاهاي آموزشي از تدريس‌محور بودن خارج شود و به سمت تحوّل‌آفريني در تربيت حركت كند. ازاين‌رو، سؤال اصلي پژوهش حاضر آن است كه ازچه فضاهاي آموزشي ديگري به‌غير از محيط‌هاي متداول آموزشي مي‌توان استفاده كرد كه هم جذابيت مباحث را افزون كند و هم تأثيرگذاري بيشتري بر مخاطب داشته باشد. در مقالة حاضر كه با روش توصيفي تحليلي تهيه گرديده، پس از بررسي آيات و روايات اسلامي، مهم‌ترين روش‌هاي آموزش الهيات با رويكرد زمينه‌محور استخراج شده عبارت‌اند از: «زمينه‌سازي براي انس با خداوند متعال»، «حضور در عبادات جمعي مثل نمازجماعت و نمازجمعه»، «ارتباط با قرآن كريم»، «ارتباط با معصومان»، «انس با مطالعه»، «رفت‌وآمد با بزرگان ديني»، «آشنايي با فرهنگ ايثار و شهادت»، «زيارت قبور مؤمنان»، «عيادت از بيماران»، «سير در زمين به‌منظور مطالعه در احوال گذشتگان»، «چشاندن سختي به متربي» و «حضور در كانون‌هاي اصلاح و تربيت» كه با استفاده از محيط‌هايي همچون: شركت در مجالس دعا و عبادات جمعي، محافل جذّاب قرآني، جلسۀ اخلاق بزرگان ديني، تشييع‌جنازة برادران ديني، زيارت مرقد معصومان، قبور مؤمنان و بزرگان ديني، حضور در كتابخانه و محيط مطالعه، مطالعۀ زندگينامه و وصيت‌نامة شهدا، حضور در منزل و گفتگو با نزديكان شهيدان، حضور سر مزار شهيدان، بازديد از مناطق عملياتي دفاع مقدس، آسايشگاه جانبازان، بيمارستان‌ها، مراكز توان‌بخشي و نگهداري بيماران كم‌توان ذهني، سراي سالمندان، كمپ‌هاي ترك اعتياد، زندان و كانون‌هاي اصلاح و تربيت، شركت در اردوهاي با شرايط سخت و برخي از فعاليت‌هاي ورزشي مثل كوهنوردي، قابل تحقّق است.