نقش پارادايم نظام سلامت جمهوري اسلامي ايران در مقابله با تهديدات بيولوژيك

با توجه به اهميت نظام هاي سلامت در پيشبرد اهداف توسعه و رفاه جوامع دولت ها همواره تلاش دارند تا ناكارآمدي هاي در اين بخش را كاسته و با اصلاحات عملكرد نظام سلامت را بهبود دهند. يكي از ناكارآمدي هاي نظام سلامت كه عملكرد نظام سلامت را تحت تأثير قرار مي دهد، بحران هاي مختلف است يكي از اين بحران ها تهديدهاي بيولوژيك است كه نظام سلامت بايد همواره رويكرد پيشگيرانه بر اساس پدافند غيرعامل داشته باشد. نظام سلامت ايران با وجود موفقيت هايي كه پس از انقلاب اسلامي داشته همواره از نارسايي هايي رنج برده و با وجود اصلاحات مختلف با آرمان ها نظام اسلامي كه بر اساس منويات امامين انقلاب اسلامي مي باشد همواره فاصله داشته است. در اين مطالعه سعي شده است تا به بررسي فلسفه نظام سلامت جمهوري اسلامي ايران پرداخته و علل گسست بين مباني فلسفي جمهوري اسلامي ايران و عملكرد نظام سلامت بپردازد. هدف اين مطالعه با هدف بررسي پارادايم و فلسفه حاكم بر نظام سلامت جمهوري اسلامي ايران است، پارادايم فعلي حاكم بر نظام سلامت جمهوري اسلامي چيست؟ آيا پارادايم حاكم بر نظام سلامت جمهوري اسلامي بر اساس فلسفه حاكم بر جمهوري اسلامي كه براساس گفتمان امامين انقلاب اسلامي امام خامنه اي و امام خميني مي باشد يا خير. چون پارادايم حاكم بر نظام سلامت جمهوري اسلامي تعيين كننده توانايي مقابله با تهديدات و بحران هاي مختلف به ويژه تهديدات بيولوژيك مي باشد. روش اين مطالعه كيفي بوده و براي بررسي وضعيت نظام سلامت جمهوري اسلامي ايران به لحاظ مباني فلسفي از مدل تحليل لايه اي علت هاي سهيل نعمت الله استفاده شد.بر اساس يافته هاي موجود وضعيت نظام سلامت جمهوري اسلامي ايران به لحاظ مباني فلسفي با توجه به شواهد موجود و نواقص موجود فاصله زيادي از مباني فلسفي امامين اتقلاب اسلامي دارد و بيشتر بر اساس مباني فكري زيست پزشكي و امانيستي مي باشد كه بر گرفته از نظام هاي سلامت غربي مي باشد. با توجه به نتايج مطالعه توصيه به مداخلاتي در زمينه ذينفعان نظام سلامت و توجه به مباحث پيشگيري كه بر اساس رويكرد پدافند غيرعامل مي باشد تا بر رويكرد زيست پزشكي كه بر اساس رويكرد امانيستي مي باشد فائق آيد و نظام سلامتي كه بر مبناي تفكري امامين انقلاب اسلامي مي باشد كه منجر به سلامت روح و اعتلاي انسان مي-شود شكل بگيرد.