تعيين راندمان انتقال آبياري شبكه آبياري و زهكشي ميناب در سال زراعي ۱۳۹۹- ۱۴۰۰

آب به عنوان مهمترين فاكتور توليد محصولات كشاورزي محسوب مي شود. در كشور خشك و نيمه خشك ايران، افزايش ميزان راندمان هاي آبياري و بهره وري آب از جايگاه ويژه اي برخوردار است. پايين بودن راندمان انتقال آب و هدررفت آب در كانال هاي درجه يك، دو و سه، ازجمله مهمترين چالش هاي پيش روي بهره برداران و مديران بخش كشاورزي است. پايين بودن راندمان انتقال آب كانال هاي كشور، عمدتاَ به دليل فرسودگي شبكه، عدم بازسازي مناسب، استفاده از مصالح نامناسب و همچنين تبخير و تعرق بالا مربوط مي باشد. در اين تحقيق به بررسي راندمان انتقال شبكه هاي شمالي، جنوبي و مركزي دشت ميناب استان هرمزگان كه با داشتن منابع آبي و خاكي مناسب به عنوان يكي از حاصلخيزترين دشت هاي كشور، قطب اصلي تأمين محصولات كشاورزي خارج از فصل كشور مطرح مي باشد پرداخته شده است. مساحت تحت كشت اين شبكه برابر با ۱۴۶۳۰ هكتار را تحت پوشش قرار دارد. نتايج نشان داد كه هرچند ميانگين راندمان انتقال شبكه در طول سال زراعي ۱۴۰۰- ۱۳۹۹، ۸۳ درصد بوده و اين راندمان از مقدار قابل قبولي برخوردار است. بررسي ها نشان مي داد كه بازديدهاي مداوم و منظم، تخصيص بودجه سالانه قابل توجه جهت عمليات بازسازي و مباحث مناسب مديريتي و مشاركت بهره برداران نقش بسزايي در بالا بودن مقدار راندمان انتقال آبياري شبكه دارد.