استفاده از آب هاي نامتعارف در كشاورزي شهري

براساس پيش بيني هاي جهاني، جمعيت كره زمين تا سال 2050 به بيش از نه ميليارد نفر خواهد رسيد. يكي از چالش هاي اساسي، تأمين منابع غذايي براي اين جمعيت روبه رشد خواهد بود. با توجه به سطح زيركشت اراضي كشاورزي در حال حاضر و محدوديت هايي كه مناطق خشك جهان در جهت توسعه اراضي كشاورزي دارند از جمله دسترسي به منابع آبي با كيفيت و كميت مناسب موانعي را در توليد محصولات كشاورزي بوجود خواهد آورد. بنابراين بشر در قرن حاضر بايد به دنبال راه هاي جايگزيني به منظور توليد منابع غذايي مورد نياز خود باشد. در اين ارتباط كشاورزي شهري از جمله رويكردهايي است كه مي تواند در تأمين بخشي از محصولات كشاورزي مورد نياز جمعيت شهرنشين اثرگذار باشد. با اين وجود در توسعه اين سيستم ها نيز فراهمي آب از جمله الزامات اساسي است، بنابراين در اين مطالعه امكان استفاده از منابع آبي متنوع از جمله منابع آب سبز، منابع آب خاكستري و ساير آب هاي نامتعارف در كشاورزي شهري مورد بررسي قرار گرفته است. نتايج مطالعات متعدد حاكي از آن است كه در صورت مديريت مناسب و انتخاب الگوي كاشت متناسب با منابع آبي و تلفيق مديريت با رويكردهاي اقتصاد چرخشي مي توان توليد پايداري از محصولات كشاورزي را در محيط شهري به همراه داشت.