تاثيركودهاي زيستي(قارچ مايكوريزا وجلبك دريايي) بر ويژگي‌هاي فيزيكو شيميايي خاك در شرايط كم آبياري تحت كشت شنبليله

در مناطق خشك و نيمه خشك، تنش خشكي سبب كاهش عملكرد گياهان مي‌شود و از سوي ديگر شرايط خاك در اين مناطق چندان مطلوب نيست. بمنظور بررسي تأثير كودهاي زيستي در كاهش اثـر تـنش كـم‌آبي در شـنبليله، آزمايشـي به‌صـورت فاكتوريل در قالب بلوك‍‌هاي كاملاً تصادفي با سـه تكـرار در شرايط گلخانـه‌اي اجـرا شـد. فاكتور اول تنش آبي در پنج سطح (100، 90، 80، 70، 60درصد نياز آبي گياه) و فاكتور دوم كودزيستي درچهار سطح (صفر، عصاره جلبك وكوزيوم، عصاره جلبك آلگا70، قارچ مايكوريزا) مورد استفاده قرار گرفت. صـفات مورد بررسي شامل وزن خشك اندام هوايي، كارايي مصرف آب، پايداري خاكدانه، هدايت الكتريكي خاك (EC)و pHخاك بودند. نتايج تجزيه واريانس نشان داد اثر آبياري براي تمـام صفات مورد بررسي معني‌دار بود. همچنين اثر كود زيستي نيز براي تمام صـفات و اثـر متقابل آبياري و كود زيستي براي اكثر صفات به‌جز ECو pH معني‌دار بـود. بيشـترين وزن‌ خشك اندام هوايي، كارايي مصرف آب، ميانگين وزني قطر خاكدانه‌ها به ترتيب به ميزان 12/4گرم در گلدان ، 75/0گرم در ليتر و77/0ميلي‌متر در شرايط بدون تنش و با استفاده از كود ميكوريزا حاصل شد. استفاده از كود ميكوريزا در شرايط تنش باعث افزايش كارايي مصرف آب، پايداري خاكدانه وهدايت الكتريكي خاك(EC) و كاهش pHخاك در مقايسه با عدم استفاده از كود زيستي در اين شرايط گرديد.