ارزيابي آبشويي با ماده اصلاح كننده در بخشي از اراضي دشت مكسر استان خوزستان

شوري و سديمي شدن خاك مشكلي است كه با محدود كردن توسعه كشاورزي در سطح جهاني بر امنيت غذايي انسان ها سايه افكنده است. اين پژوهش با هدف ارزيابي اصلاح خاك به وسيله آبشويي غرقابي پيوسته با كاربرد گچ به عنوان ماده اصلاح كننده و استخراج منحني ها و معادله هاي شور ي زدايي و سديم زدايي قسمتي از خاك هاي اراضي دشت مكسر استان خوزستان انجام شد. بدين منظور، هفت كرت به ابعاد 1×1 متر ايجاد شده و آبشويي با كاربرد 25، 50، 75، 100، 125، 150 و 175 سانتي متر آب تا عمق 150 سانتي متري خاك انجام شد. بر اساس نتايج، كاربرد 175 سانتي متر آب آبشويي همراه با 2882 گرم گچ با خلوص 90 درصد در هر كرت منجر به تغيير كلاس خاك از S4A3 به S1A1 شد. علاوه بر اين با ترسيم نمودن منحني هاي شوري زدايي و سديم زدايي، معادله هاي مربوط به هر يك تعيين شد كه هر دو از نوع لگاريتمي بودند. نظر به شوري زياد آب مورد استفاده براي آبشويي (رودخانه جراحي)، دقت در مواردي از جمله سيستم آبياري، زمان آبشويي و مديريت زهكشي ضروري است. توصيه مي شود كه در حد امكان از كشت زمستانه استفاده شود تا در هنگام آبياري، تبخير از سطح و در نتيجه تجمع شوري در خاك كم باشد.