ارزيابي خشكسالي با استفاده از شاخص هاي SPI و GRI و بررسي افت سطح آب هاي زيرزميني با استفاده از سيستم اطلاعات جغرافيايي (GIS) (مطالعه موردي: دشت مهيار جنوبي واقع در حوضه آبريز گاوخوني)

قرارگيري ايران در منطقه اي خشك و نيمه خشك و عدم وجود جريانات سطحي مناسب به دليل كمبود بارش بر روي دشت ها و همچنين برداشت بي رويه از منابع آب زيرزميني باعث شده است تا دشت هاي ايران با افت بسيار شديد سطح آب زيرزميني همراه باشند. در اين پژوهش سعي شده است تا با استفاده از شاخص هاي SPI، GRI و ميانگين متحرك، خشكسالي بر روي دشت مهيار جنوبي، يكي از محدوده هاي اصلي حوضه آبريز گاوخوني تعيين گردد. طبق نتايج شاخص SPI شديدترين خشكسالي هواشناسي رخ داده در دشت مهيار جنوبي داراي طول مدت 30 ماه و شدت 61/30 مي باشد. همچنين جهت تعيين تغييرات سطح آب زيرزميني در اين دشت از نرم افزار GIS استفاده گرديده و نقشه ي هم تراز، هم عمق و هم افت پنج ساله براي اين دشت رسم گرديد. همچنين هيدروگراف واحد آبخوان نشان مي دهد سطح آب زيرزميني در اين دشت طي 15 سال، 6.2 متر افت داشته است و ساليانه اين دشت با افت 0.41 متري روبه رو بوده است.