كاربرد گياهان آبزي در تصفيه فاضلاب

آب پاك يك ضرورت اجتناب ناپذير در زندگي انسان است. آب هاي سطحي و زيرزميني منابع اصلي آب پاك هستند. با رشد سريع جمعيت و توسعه روزافزون صنايع، بسياري از منابع آبي آلوده شده اند. از اين رو، فاضلاب بايد قبل از تخليه به محيط به اندازه كافي تصفيه شود. در حال حاضر، روش‌هاي تصفيه مرسوم هميشه براي حذف كامل آلاينده‌هاي آب مؤثر نيستند.گياه پالايي، نوعي از تصفيه طبيعي است كه از كاربرد گياهان براي اصلاح آب و خاك آلوده استفاده مي كند. گياهان آبزي ظرفيت جذب آلاينده هاي اضافي مانند آلاينده هاي آلي و معدني، فلزات سنگين و آلاينده هاي دارويي موجود در زه آب كشاورزي، فاضلاب خانگي و صنعتي را دارند. در روش گياه پالايي، گياهان طبق سازوكار جذب طبقه بندي ميشوند. در بين گياهان آبزي، سرخس آبي و كاهوي آبي به طور گسترده براي تصفيه آب هاي آلوده استفاده شده اند . كاربرد گسترده اين گياهان به دليل در دسترس بودن، انعطاف پذيري در يك محيط سمي، پتانسيل تجمع زيستي، مكانيسم تهاجمي و پتانسيل زيست توده است. در تحقيق حاضر به بررسي و معرفي برخي گياهان آبزي مورد استفاده در تصفيه فاضلاب پرداخته مي شود .