الگوي راهبرد سياسي، امنيتي در فراگرد توسعه اسلامي- ايراني

توسعه از مفاهيم و مقولات بحث برانگيز ادبيات سياسي بوده، امروزه بر سيماي امنيت تزئين و از اهميت و حساسيت در ابعاد تازه‌اي برخوردار گشته است. نوشتار حاضر به مقوله‌ي توسعه از بعد امنيتي مي‌نگرد. در بحث توسعه، تمركز بر طرح توسعه‌ي بومي از نوع اسلامي- ايراني آن است تا ماهيت و خصائل اين مفهوم ابهام‌زا و الزامات مترتب بر آن مورد واكاوي قرار گيرد. در اينجا كانون بحث را (هست‌ها/ بايدها و نبايدها، واقعيات/ آرمان‌ها و مطلوبيت‌ها) تشكيل مي‌دهد. واقعيت موجود در فضاي سياسي كشور «رقابت سياسي برون‌ سيستمي» است كه پيامدهاي امنيتي ناگواري در سطح منطقه و فرامنطقه اي به‌همراه داشته است. چنين شرايطي مستلزم طرح و اجراي يك راهبرد جبراني متناسب با فضاي حاكم است. در اين نوشتار راهبرد جبراني بر محور ضرورت انتقال رقابت‌ها از خارج سيستم به درون سيستم مي‌باشد تا از رهگذر آن از گستره و شدت جدال‌ها و رويارويي‌هاي سياسي كاسته شود و ضريب امنيت سياسي كشور ارتقاء يابد. بدين ‌سان، پاسخ به پرسشي كه بر چيستي، چگونگي و ويژگي‌هاي ماهوي راهبرد مطلوب دفاعي در حوزه سياسي، امنيتي متمركز گشته، بر محور الگوي راهبرد «رقابت درون سيستمي» به عنوان الگوي بهينه‌ي دفاع سياسي به تجزيه و تحليل مي‌پردازد.