تعيين تكليف جامعه علمي ايران با علم در الگوي پيشرفت. تغيير موضوع انشاي علم بهتر است يا ثروت

تغييربنيادي مفهوم علم به كالايي به نام اطلاعات كه توليد ، مصرف و مبادله مي شود باعث شده علم براي توليد كننده آن ابزاري براي توليد ثروت و قدرت و براي مصرف كننده آن ابزاري براي زندگيي وابسته مطابق آنچه سبك زندگي سالم ناميده مي شود باشد. از اين حيث تفاوت كشورهاي توسعه يافته و توسعه نيافته در توانايي توليد چنين علمي است نه در ميل به مصرف آن. مشكل ما اين است كه نمي­دانيم دقيقا مشتري چه نوع اطلاعاتي هستيم و چگونه آن را آگاهانه مصرف كنيم و به بار بنشانيم و اطلاعات و كاربردهاي جديد توليد كنيم. علوم انساني لازم كه بتواند نحوۀ توليد اين اطلاعات و بكار گرفتن اين اطلاعات را مديريت كند قبلاً در غرب توليد شده و وجود دارد اما ما هنوز اين علوم انساني را نداريم. شرايط، نيازها و اولويت­هاي ما براي توليد علم (اطلاعات) با غرب متفاوت است. توانمندي و زيرساخت­هاي ما براي توليد علم (اطلاعات) با غرب متفاوت است. چرخه اي كه اطلاعات توليد شده در زمينه هاي مختلف را تبديل به كاربرد و ثروت كند خود دانش يا هنري است كه شكل نگرفته است. و اينها به بحران توليد علم بومي دامن مي زنند. علم بومي به معناي جديد آن يعني سيستم توليد اطلاعاتي كه ما براي تدبير رفاه و معيشت روزمره مردممان و حفظ امنيت و اقتدار كشورمان به آن نيازمنديم و آن را با همه داشته ها و نداشته هامان بايد در كشور راه اندازي كنيم. دانشگاهيان بايد اين مشكل را كه نمي­توانند نقش خود را در برطرف كردن نياز­ها و مشكلات جامعه ايفا كنند را تحليل كنند و براي آن راه حل بيابند.