اثر گونه و مكان كاشت بر فراسنجه هاي تخميري و قابليت هضم برون تني چهار گراس مرتعي

به منظور بررسي تأثير گونه و مكان كاشت بر فراسنجه هاي تخميري و قابليت هضم به روش برون تني چهار گونه برتر فسكيوي بلند، علف پشمكي، علف باغ و علف قناري در مرحله رشد رويشي اين آزمايش انجام شد. آزمايشي در قالب طرح خرد شده در مكان و به صورت بلوك كامل تصادفي با سه تكرار در گلخانه و مزرعه تحقيقاتي پژوهشگاه بيوتكنولوژي كشاورزي پژوهشكده تبريز در سال 1400 انجام شد. فراسنجه هاي تخميري و قابليت هضم در 24 ساعت پس از انكوباسيون با روش تست گاز محاسبه شد. آناليز داده ها با استفاده از آزمون دانكن در سطح پنج درصد انجام شد. نتايج نشان داد گونه-هاي مورد بررسي بر فراسنجه هاي تخميري و قابليت هضم تأثير معني دار داشتند (0.05 p). مقدار اسيدهاي چرب كوتاه زنجير (03/1 ميلي مول در كيلوگرم ماده خشك)، قابليت هضم ماده آلي (68/62 درصد) و پروتئين ميكروبي (60/75 گرم در كيلوگرم ماده آلي قابل هضم) در گونه بروموس نسبت به سه گونه ديگر بهتر بود. مقادير قابليت هضم ماده خشك (87/65 درصد)، انرژي قابل هضم (13/11 مگاژول در كيلوگرم ماده خشك) و ماده خشك مصرفي (41/2 درصد وزن بدن) در گونه فالاريس بيش ترين بود و گونه فسكيوي بلند كم ترين مقادير فراسنجه هاي تخميري و قابليت هضم را داشت. نتايج نشان داد مكان كشت بر تمام صفات مورد بررسي به جز مقادير پروتئين ميكروبي تأثير معني دار داشت (0.05 p). مقدار اسيدهاي چرب كوتاه زنجير در گياهان كشت شده در مزرعه و مقادير ماده خشك مصرفي، قابليت هضم ماده خشك، قابليت هضم ماده آلي، قابليت هضم ماده آلي در ماده خشك و انرژي قابل هضم در گياهان كشت شده در گلخانه بالاتر بود.

In order to investigate the effect of specie and planting location on fermentation parameters and in-vitro digestibility of species Festuca arundinacea, Bromus inermis, Dactylis glomerata and Phalaris aquatica in the vegetative growth stage in the form of a split design in location and a completely randomized block design was done with three replications in the greenhouse and research farm of Tabriz Biotechnology Research Institute in the year of 2020. In vitro fermentation parameters and digestibility of samples at 24 hours after incubation were calculated by using the produced gas at 24 hour after incubation. Data analysis was performed by using Duncan test (5%). Based on the results, the studied species had significant effect on in- vitro fermentation and digestibility parameters (p 0.05). The SCFA (1.03 mmol/kg of DM), OMD (62.68%), and MP (75.60 gr/kg of DOM) content in species Bromus was better than other species. The percentage of DMD (65.87%), DE (11.13 MJ/kg of DM) and DMI ( 2.41 %BW) were high in Phalaris specie and Festuca had the lowest values of fermentation and digestibility parameters among the studied species. Based on the results, planting place had significant effect on all parameters except for Ash, OM and MP contents (p 0.05). The amounts of SCFA was high in species grown in farm, and DMD, DE, DOMD and DMI contents were high in greenhouse.