كفائت در نكاح بررسي ازدواج زن شيعه اثني عشري با مرد سنّي

Sufficiency in marriage The study of the marriage of a Twelver Shiite woman with a Sunni man

از عمده مسائلي كه در سنت ازدواج مطرح مي باشد كفائت زوجين است كه بايد هر دو در سطحي باشند كه بتوانند مكمل هم باشند، براي تكافؤ حداقل و حداكثري قرار داده شده است؛ در ازدواج امام علي و حضرت زهرا كلامي از پيامبر آمده كه اگر علي براي زهرا خلق نمي‌شد كفوي نداشت. و حداقلي هم دارد كه مسلمان بودن است. از آن جايي كه ازدواج يك امر پسنديده و خوشايندي در همه ي اديان الهي محسوب مي شود با اين مساله مواجه مي شويم كه وضعيت ازدواج دو شخص با مليت و مذهب مختلف چه شرايطي دارد؟ و يكي از امور محل ابتلاء در بلاد إسلامي خصوصاً در كشور ايران، مسأله تزويج با عامّه است، سوال اصلي كه نويسنده مقاله با بررسي روايات به دنبال پاسخ به آن است كه آيا تزويج زن مؤمنه يعني شيعه اثني عشري با مرد مخالف سنّي جائز است يا خير؟ و آنچه از جمع روايات توسط فقهاء به دست مي آيد اين است كه أصل تزويج با مخالفين از عامه جائز است ولي اگر خوف انحراف زن شيعي باشد جائز نيست.

One of the major issues in the tradition of marriage is the sufficiency of the couple, both of which must be at a level that can complement each other, set for minimum and maximum satisfaction; In the marriage of Imam Ali and Hazrat Zahra, there is a saying from the Prophet that if Ali had not been created for Zahra, he would not have had enough. And there is a minimum that is being Muslim. Since marriage is a pleasant thing in all divine religions, we are faced with the question of what are the conditions of marriage between two people of different nationalities and religions? And one of the issues in the Islamic world, especially in Iran, is the issue of intermarriage with the public. No? And what is obtained from the collection of narrations by the jurists is that the principle of marriage with the opposition from the public is permissible, but it is not permissible if there is a fear of the deviation of the Shiite woman.