ضرورت استفاده از روش هاي جديد در آموزش تاريخ

براي آن كه درس تاريخ را به درسي زنده، پويا و با نشاط تبديل كنيم و به هدف خود، يعني شناخت بهتر جامعه با تكيه بر گذشته ي تاريخي آن و جلوگيري از خطاهاي گذشته، برسيم و در عين حال ديدگاه عمومي والدين و دانش آموزان را نسبت به درس تاريخ تغيير دهيم، بايد به جاي استفاده از روش هاي سنتي سخنراني يا روخواني كتاب از روش هاي نوين در آموزش استفاده كنيم. در اين روش، كتاب انبار اطلاعات، معلم انتقال دهنده آن و دانش آموز عنصر منفعلي است كه بايد آن اطلاعات را به خاطر بسپارد. اين روش دلزدگي، يكنواخت بودن كلاس و حتي تنفر نسبت به درس تاريخ را در دانش آموزان ايجاد مي كند. در واقع در عصر اطلاعات، انتقال اطلاعات نبايد هدف باشد بلكه تحليل و پردازش اطلاعات هدف است و اين نيز ضمن استفاده از روش هاينوين تدريس، به اصلاح رويكرد هاي اساسي نياز دارد. نتايج و دستاوردهاي مقاله حاضر نشان مي دهد كه يكي از دلايل عدم جذابيت درس تاريخ براي دانش اموزان استفاده از روش هاي سنتي در تدريس و همچنين تكيه پيش از حد بر محفوظات، بنابراين در تدريس تاريخ بايد از روشهاي سنتي فاصله گرفت و با هدف گذاري جديد، از همه ي ابزارها و امكانات مؤثر براي آموزش بهتر آن كمك گرفت.