عوامل مؤثر بر ارتقا بخشي به كيفيت آموزشي در دانشگاه فرهنگيان از ديدگاه دانشجو معلّمان رشته تاريخ

امروزه يكي از دغدغه هاي اصلي در نظام هاي آموزشي دانشگاهي، ترميم كاستي‌هاي موجود در جهت ارتقا بخشي به فرايند آموزش مي‌باشد. شناسايي و سنجش چالش هاي موجود دانشجويان به‌عنوان مخاطبان اصلي آموزش مي تواند بستر هاي لازم را به‌منظور ارائه راهبردهاي متناسب آموزشي فراهم نمايد. نگاشته حاضر باهدف ارزيابي كمّي عوامل مؤثر بر آموزش شامل روش تدريس، فضاي مجازي، امكانات آموزشي و محتواي آموزشي از ديدگاه دانشجو معلّمان رشته آموزش تاريخ دانشگاه فرهنگيان البرز طراحي و اجراشده است. اين مطالعه به روش كمّي و تحليلي با بهره گيري از پرسش هاي 46 نفر از دانشجو معلّمان آموزش تاريخ دانشگاه فرهنگيان البرز با بهره گيري از پرسشنامه محقق صورت گرفته است. روايي پرسشنامه با دو روش اعتبار محتوا و نيز اعتبار سازه‌اي و پايائي آن با كمك آلفاي كرونباخ (0.838) مورد تأييد و با كمك نرم‌افزار آماري SPSS نسخه 26 و آزمون‌هاي آماري مورد تجزيه‌وتحليل آماري قرارگرفته است. يافته هاي پژوهش نشانگر آن است كه دانشجو معلّمان موردمطالعه روش هاي تدريس نوين را مطلوب ارزيابي كرده و امكانات آموزشي را مؤثرترين عرصه در آموزش تاريخ مي دانند. همچنين كارايي فضاي مجازي در آموزش تاريخ مطلوب دانسته نشده و محتواي آموزشي را در رشد مهارت هاي معلّمي ناكافي و ناكارآمد قلمداد مي كنند؛ بنابراين به نظر مي‌رسد اتخاذ رويكردي نوين با بهره گيري از روش‌هاي مناسب و كارآمد در آموزش دروس تاريخ ضرورت اصلي در ارتقاي كيفيت آموزشي در نگاه دانشجو معلمان رشته تاريخ مي باشد و بر اين اساس بهينه‌سازي و تقويت بخشي نقاط مذكور از ضروريات اصلي اين مقوله به شمار مي رود.