تبيين و واكاوي چگونگي نوآوري و ماندگاري در كارآفريني ديجيتال در بستر هوش جمعي

هدف پژوهش حاضر، شناسايي چگونگي نوآوري و ماندگاري در كارآفريني ديجيتال در بستر هوش جمعي است. كه در چارچوب رويكرد كيفي انجام گرفته است. جامعه آماري پژوهش شامل 15 نفر از نخبگان و خبرگان دانشگاهي در حيطه كارآفريني ديجيتال و كارآفرينان ديجيتال بودند. داده‌ها به وسيله مصاحبه نيمه ساختار يافته جمع‌آوري شده‌اند. به منظور تجزيه وتحليل داده‌هاي حاصل از مصاحبه، از كدگذاري استفاده شده است. يافته‌هاي پژوهش نشان داد كه هوش جمعي از طريق چهار عامل مديريت ايده كسب و كار، مديريت مفهوم سازي در محيط آنلاين، مديريت مالي و زمينه مديريت چالش‌ها، در نوآوري و ماندگاري در كارآفريني ديجيتال، اثرگذار است. و در اين راستا بايد به توسعه يك برنامه براي به اشتراك‌گذاري اطلاعات (يك كاربري ساده و قابل دسترس)، شناخت ويژگي عوامل شناخته شده از نظر تازگي و يا مكمل بودن، مشخص نمودن كار متفات با توجه به گذشته‌ي كار و چرايي آن، همكاري مشترك براي طراحي و نمونه‌سازي اوليه، غني سازي ايده توسط متخصصين، راي‌گيري در محيط آنلاين (ارائه نموداري ارزيابي مستمر خدمت ارائه شده يا قابل ارائه)، گفتگوي آنلاين از طريق انجمن‌ها، وبلاگ‌ها، تجارت اجتماعي (تبليغات گسترده با شبكه‌هاي اجتماعي)، بازاريابي ويروسي، تشخيص زمان مناسب جهت ورود به بازار يافتن مشتري اوليه، تجاري‌سازي و جذب سرمايه‌گذار، جذب و توسعه مشاركت همگاني مخاطبين، استراتژي رقابت، ارزيابي مستمر عملكرد، بهره‌گيري از نظريه آشوب در تصميم‌گيري، داده كاوي و سرمايه‌گذاري بر تحقيق و توسعه، توجه ويژه‌اي نمود.