اثر دستگاه رگ‌ياب بر كاهش اضطراب كودكان: يك مطالعه موردي بيمارستان نمازي شيراز

هدف: رگ‌گيري، يكي از شايع‌ترين پروسيجرهاي درماني مي‌باشد. به طوريكه تقريباً 90درصد بيماران بستري به نوعي تحت اين پروسيجر تهاجمي قرار مي‌گيرند. كودكان آن را ناراحت كننده‌ترين، درد آورترين، اضطراب آورترين، تجربه بستري و بيماري گزارش كرده‌اند. از اين رو مطالعه حاضر با هدف اثر دستگاه رگ‌ياب بر كاهش اضطراب كودكان در بيمارستان نمازي شيراز انجام شد. روش: اين مطالعه يك كارآزمايي باليني تصادفي است كه نمونه‌ها شامل 62 كودك 6-3 ساله بستري در بخشهاي داخلي كودكان مي‌باشند. كودكان پس از انتخاب به روش تصادفي در دو گروه مداخله وكنترل تخصيص داده شدند. كودكان گروه مداخله به روش رگ‌گيري با دستگاه رگ‌ياب و كودكان گروه كنترل به شيوه متداول رگ‌گيري شدند. پاسخ‌هاي اضطرابي، 5 دقيقه قبل و 5 دقيقه بعد از رگ‌گيري اندازه‌گيري شد. پاسخ‌هاي اضطرابي در طول رگ‌گيري، توسط مقياس اضطرابيyale-Pas اندازه‌گيري شد. داده‌ها با استفاده از آزمون‌هاي تي‌مستقل، تي زوجي و آناليز كوواريانس در نرم‌افزار SPSS23 تجزيه وتحليل شدند. نتايج: بر اساس نتايج به دست آمده از آزمون كوواريانس، دو گروه رگ‌گيري با دستگاه رگ‌ياب و روش متداول، در ميانگين نمره شدت اضطراب بعد از انجام پروسيجر در گروه مداخله 94/1±77/13در گروه كنترل44/2±18 است (001/0p=). اين نتايج نشان داد كه ميزان اضطراب بعد از رگ‌گيري گروه مداخله نسبت به گروه كنترل كاهش معني‌دار آماري داشته است. نتيجه گيري: رگ‌گيري با دستگاه رگ‌ياب در كاهش اضطراب كودكان6-3 ساله، تأثير مثبت دارد و مي‌تواند به عنوان يك شيوه رگ‌گيري مناسب در بخش‌هاي داخلي كودكان مورد استفاده قرار گيرد.