اثربخشي آموزش خود كنترلي هيجاني بر كاهش استرس شغلي، تاب آوري و خودكارآمدي پرستاران بيمارستان امام خميني مهاباد

هدف پژوهش حاضر، اثربخشي آموزش خود كنترلي هيجاني بر كاهش استرس شغلي، تاب آوري و خود كارآمدي پرستاران بيمارستان امام خميني مهاباد بود. جامعه آماري اين پژوهش كليه پرستاران شاغل در بيمارستان امام خميني شهرستان مهاباد مي‌باشد. نمونه مورد نظر با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي ساده به 30 نفر انتخاب شدند كه در دو گروه آزمايش و كنترل(15 نفر گروه آزمايش و 15 نفر گروه كنترل) قرار گرفتند. روش پژوهش حاضر شبه آزمايشي (پيش آزمون- پس آزمون) با گروه كنترل و آزمايش بود. ابزارهاي مورد استفاده در اين پژوهش پرسشنامه خودكارآمدي شرر و همكاران، پرسشنامه استرس شغلي اسيپو و پرسشنامه تاب آوري كانر – ديويد سون بود. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از آزمون تحليل كوواريانس صورت گرفت. نتايج پژوهش نشان دادند كه : آموزش خودكنترلي هيجاني بر خودكارآمدي پرستاران بيمارستان امام خميني شهرستان مهاباد موثر است، آموزش خودكنترلي هيجاني بر افزايش ميزان تاب آوري پرستاران بيمارستان امام خميني شهرستان مهاباد موثر است، و آموزش خودكنترلي هيجاني بر كاهش استرس شغلي پرستاران بيمارستان امام خميني شهرستان مهاباد موثر است. در نتيجه كليه فرضيه‌هاي پژوهش مورد تاييد قرار گرفتند.