بررسي رابطه بين تنظيم شناختي هيجاني و طرد اجتماعي زوجين با گرايش به طلاق (مطالعه موردي: زوجين جوان در شرف طلاق شهر تهران)

پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه بين تنظيم شناختي هيجاني و طرد اجتماعي زوجين با گرايش ايشان به طلاق انجام شده است طرح پژوهش حاضر در زمره پژوهش هاي توصيفي (همبستگي از نوع پيش بيني) است. جامعه آماري پژوهش حاضر را كليه زوجيني كه زير 5 سال از تاريخ عقد دائم آن ها گذشته و از طرف دادگاه خانواده به مراكز مشاوره قبل از طلاق معتمد قوه قضائيه شهر تهران در سال 1400 مراجعه كرده بودند تشكيل داده است. نمونه آماري پژوهش حاضر به روش نمونه گيري در دسترس به حجم 100 زوج (100 نفر مرد و 100 نفر زن) از ميان جامعه آماري انتخاب شد. ابزار گردآوري داده هاي مورد نياز آزمون فرضيات پژوهش حاضر، پرسشنامه تنظيم شناختي هيجان، پرسشنامه استاندارد ميل به طلاق (فرم ۱۴ سؤالي) روزلت، جانسون و مورو (1986) و پرسشنامه طرد اجتماعي احديان و همكاران (1397) مي باشد. به منظور گردآوري داده هاي مورد نياز براي آزمون فرضيات پژوهش حاضر، پس از اعلام آمادگي آزمودني ها، سه پرسشنامه مذكور، به زوجين داده شد و از آنها خواسته شد بعد از تكميل پرسشنامه‌ها آنها را به پژوهشگر بازگردانند. داده ها از طريق ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون چند متغيره ( به روش همزمان) با استفاده از نرم افزار spss تحليل شد. در نهايت چنين نتيجه گيري شد كه؛ بين تنظيم شناختي هيجاني و طرد اجتماعي زوجين جوان با گرايش ايشان به طلاق رابطه معناداري وجود دارد. همچنين مشخص شد كه؛ مدت زمان ازدواج، جنسيت، تعداد فرزند و سن زوجين تاثير معناداري در رابطه بين تنظيم شناختي هيجاني و طرد اجتماعي زوجين جوان با گرايش ايشان به طلاق ندارد.