تاثير بازي درماني بر سوگ و افسردگي كودكان و نوجوانان

امروزه مسئله ي سوگ مورد توجه پژوهشگران در دانشگاه هاي معتبر جهان قرار گرفته است، از دلايل توجه پژوهشگران به اين مسئله اين است كه غالبا سوگ به شكل علت زيربنايي انواع اختلالات رواني و جنسي متجلي مي شود. سوگ در كودكان اهميت ويژه اي دارد به دليل اينكه اگر به اين مساله پرداخته نوشد و به سادگي از كنار ان بگذريم در آينده اين كودكان دچار مشكلات بزرگ اجتماعي مي شوند. بازي درماني يكي از روش هاي درماني كودكان است كه كاربردهاي زيادي دارد و يكي از كاربرد آن در سوگ كودكان مي باشد. در كنار آن افسردگي يكي از شايعترين حالات رواني مي باشد كه به كودكان و نوجوانان به علل مختلف دست مي دهد كه مي توان با بازي درماني آن را برطرف كنيم. به همين منظور در اين مقاله بر آن شديم تا تاثير بازي درماني بر سوگ كودكان را بررسي كنيم. روش تحقيق مقاله حاضر از نوع كتابخانه اي مي باشد كه با بهره گيري از منابع معتبر و مقالات مرتبط انجام گرفت. در نهايت پس از بررسي هاي انجام گرفته دريافتيم كه بازي درماني روشي موثر در اصلاح رفتار، توسعه خودپنداره و ارتقاء مهارتهاي اجتماعي مناسب مي باشد. در واقع درمانگر در جريان بازي درماني با ايجاد يك شبكه ارتباطي پويا با كودك فرصت كشف، ابراز و درك بهتر افكار و احساسات را براي آنها مهيا مي سازد. دريافت چنين خدماتي از سوي كودكان اغلب براي والدين هزينه بر مي باشد. بازي زبان كودك است كه در آن خود واقعيش را صرف نظر از هر گونه محدوديتي بروز مي دهد. ذات بازي توام با لذت است و اين اولين خاصيت درمانگري بازي است كه كودك داراي اختلال را در گير يك فعاليت لذت بخش مي كند كه احساس شادي و نشاط در كودك ايجاد مي كند. اين لذت كودك را ترغيب به ادامه درمان مي نمايد و فرصتي به درمانگر مي دهد كه درمان را تا به نتيجه رسيدن ادامه دهد.