مقايسه راهبردهاي پردازش اطلاعات و نارسايي شناختي در دانش‌آموزان تيزهوش و عادي

هدف پژوهش، مقايسه راهبردهاي پردازش اطلاعات و نارسايي شناختي در دانش آموزان تيزهوش و عادي بود. اين پژوهش، كاربردي و از نظر ماهيت و روش، علي مقايسه‌اي بود. جامعه آماري، كليه دانش آموزان پايه هاي دوم و سوم دبيرستان هاي دخترانه منطقه سوم در شهر تهران بودند كه در سال تحصيلي 98-97 در مدارس تيزهوشان و مدارس عادي تحصيل مي كردند. 60 نفر از دانش آموز دختر رشته تجربي، در دو گروه تيزهوش (30نفر) و عادي (30نفر) قرار گرفتند. مقياس هاي نارسايي شناختي برادبنت (1982) و سبك هاي پردازش اطلاعات اپستين و پاسيني (1999) به شكل گروهي در كلاس اجرا شد. يافته ها نشان داد، مولفه هاي حواس پرتي، مشكلات مربوط به حافظه، اشتباهات سهوي و عدم يادآوري اسامي در گروه دانش آموزان تيزهوش داراي نمره پايين تري نسبت به گروه دانش آموزان عادي بود. مي توان با استفاده از راهبردهاي انگيزشي در كودكان عادي نيز ظرفيت پردازش را بالا برد.