مصالح هوشمند و نقش آن در معماري تعاملي

Smart material and their role in building architecture

با پيشرفت روز به روز تكنولوژي و بروزگونه اي متفاوت از تعاملات بشري، راهي براي تغيير جهت تدريجي در افكار و ذهنيت معماران پديد آمد ، كه با شفاف كردن نيازها و تطبيق آنها با خواسته هاي انسان، در جهت پيشرفت به تعامل با تكنولوژي بپردازند هدف از اين پژوهش اين است كه چگونه آنچه را كه مي بينيم، مي شنويم و لمس مي كنيم و اطلاعاتي را كه از محيط پيرامون خود دريافت مي كنيم، فرآوري نماييم تا كاربران زمانهاي خوب بيشتري با محيط اطرافشان درگير شوند. چگونه محيط معماري با استفاده كنندگان تعامل يا ارتباط دو طرفه برقرار نمايد و ديگر ديوار وكف و سقف فقط جدا كننده فضاهاي داخلي نباشند بلكه محلي براي ارتباط و تعامل با كاربر و فضاهاي بيروني باشند، لازمه دست يافتن به چنين فضايي، بكارگيري مجدد تكنولوژي در راستاي كاربرد مصالح هوشمند و متريال نوين است، پيشرفت شتابان علم و فن آوري فرصت باز نگري و جمع بندي و ارائه تعريف واحدي از رويكرد معماران در مواجهه با پديده هاي نوين را سلب نموده است. اين مقاله سعي دارد با بررسي توصيفي و عملكردي معماران در استفاده از فناوري هاي نوين، تعريف جامعي از معماري تعاملي و مصالح هوشمند و همچنين معرفي تعدادي از مصالح نو را ارائه نمايد.