قياس تطبيقي بين نظام برنامه ريزي و مديريت شهري كشورهاي فرانسه و ايران

Comparative comparison between planning and urban management system of France and Iran

نظام برنامه ريزي و مديريت شهري در هر كشور، پيرو نظام سياسي- اقتصادي و اجتماعي- فرهنگي آن كشور است. با اين كه در برنامه ريزي شهري كشورهاي مختلف، از الگوهاي نسبتاً مشابهي استفاده‌شده است؛ اما به دليل ساختارهاي متفاوت سياسي- اقتصادي و اجتماعي- فرهنگي هر كشور، ويژگي هاي متفاوت هركدام، اين الگوها را از هم جدا مي كند. در كشورهايي كه داراي نظام يكپارچه مي-باشند، قاعده كلي اين است كه حكومت مركزي ابتدا قوانين برنامه ريزي فضايي را تهيه و سپس در سراسر كشور به مرحله ي اجرا درآورد. در هر نظام يكپارچه باقدرت متمركز، ساختار حكومتي و اجرايي آن مي تواند در معرض بعضي از تغييرات قرار گيرد، به‌خصوص در سطح منطقه اي اين تغييرات بيشتر رخ مي دهد. بدين ترتيب پژوهش پيشرو بر آن است تا به قياس تطبيقي بين نظام برنامه ريزي و مديريت شهري كشورهاي فرانسه و ايران بپردازد. ازاين‌جهت، اين پژوهش ازلحاظ روش جز پژوهش هاي كيفي، ازلحاظ هدف از نوع پژوهش هاي كاربردي و ازلحاظ ماهيت، در زمره ي پژوهش هاي توصيفي- تحليلي است. روش جمع آوري اطلاعات در اين پژوهش مبتني بر منابع كتابخانه اي، اينترنتي و مرور اسنادي بوده و سپس در پرتو آن اقدام به قياس تطبيقي بين كشورهاي فرانسه و ايران از منظر نظام برنامه ريزي و مديريت شهري شده است. نتايج اين پژوهش حاكي از آن است كه در نظام برنامه ريزي كشور فرانسه، تأكيد بر لزوم تهيه ي طرح ها و برنامه هاي مرتبط با حفاظت از منابع، تقويت نقش مشاركت هاي محلي به‌ويژه در سال هاي پس از قانون تمركززدائي و توسعه ي درون‌زا، توسعه پايدار و توسعه منابع مالي، مشهود است و همچنين كشور فرانسه درحركت‌هاي جمعي ملي و تصميم‌گيري‌هايي كه در قالب مشورت و شورا انجام مي‌گيرد، در بين كشورهاي اروپايي يكي از پيشروترين كشورها است؛ اما در مقابل، نظام برنامه ريزي و مديريت شهري در ايران داراي ساختاري متمركز است كه در آن تصميم گيري و تصميم سازي عمدتاً به‌صورت از بالا به پايين انجام‌شده و نهادهاي محلي، استقلال و قدرت تصميم گيري محدودي دارند.