بررسي تاثير بازسازي بافت هاي فرسوده در مناطق 6 و7 شهر اهواز

Investigating the effect of restoration of worn-out tissues in areas 6 and 7 of Ahvaz city

امروزه موضوع احياي بافت هاي مركزي شهر ها و توسعه پايدار آن به صورت يك مساله اي مهم در برنامه ريزي هاي شهري درآمده است زيرا بافت هاي قديمي به دليل قدمت و فرسودگي و تخريب ناشي از آن و كمبود و حتين بود تاسيسات و تجهيزات شهري دچار نارسايي هايي در پاسخگويي به نيازهاي امروز زندگي شده اند هدف از انجام اين پژوهش بررسي تاثير بازسازي بافت هاي فرسوده در مناطق 6 و7 شهر اهواز مي باشد.روش تحقيق به صورت كاربردي مي باشد.جامعه آماري مورد پژوهش ساكنان بافت مناطق 6 و7 شهر اهواز مي باشدحجم نمونه 120 نفر مي باشد.نتايج حاصل از پژوهش نشان داد كه قويت ارزش هاي فرهنگي و قومي منجر به تقويت مشاركت و فعال كردن سازمان هاي مردم نهاد در نوسازي و بهسازي مناطق 6 و7 اهواز خواهد شد. عدم شكل گيري نهادهاي مردي همراه با تحولات اجتماعي و قومي مردم در سال هاي اخير باعث شده است كه جريان مشاركت در بهسازي و نوسازي محله رو به كاهش بگذارد.ميزان مشاركت اجتماعي مردم بر بافت هاي فرسوده تاثير دارد.تامين هزينه هاي مالي بر بازسازي بافت هاي فرسوده تاثير دارد.