حقوق شهري و شهروندي

Urban and Citizenship Rights

زندگي اجتماعي مستلزم روابطي بين مردم است و اگر اين روابط تحت نظم و قاعده نباشد زور و اجحاف بر روابط مردم حاكم شده و موجب ايجاد هرج و مرج خواهد شد. قواعدي لازم است تا روابط بين افراد را به نحوء صحيح تنظيم كند. مطالعه شهر به عنوان يكي از پيچيده ترين دستاوردهاي انسان متمدن، نيازمند استمداد از علوم مختلف است. حقوق شهري به عنوان يكي از مهم ترين دانش هاي مورد نياز كه مقررات حاكم بر شهر و ارتباط بين شهروندان، حكمرانان شهري و دولت را مورد بررسي قرار مي دهد، هر چند در محاق فراموشي قرار دارد، ليكن براي بررسي، تحليل و چاره جويي شهرهاي نابسامان كشور، بايستي جايگاه شايسته خود را بازيابد. مقاله حاضر با مفروض دانستن حقوق شهروندي، در جستجوي الگوي مطلوب حقوق شهري است . حقوق شهري، بستر تحقق حقوق شهروندي است. اين نوشتار با شيوه كتابخانه اي و با بررسي منابع حقوقي و غير حقوقي و قوانين مربوطه به شيوه توصيفي تحليلي فراهم آمده است. حاصل كار آن است كه تا تحقق حقوق شهروندي با ابعاد و شاخص هايي كه در اين مقاله براي حقوق شهري فراهم آمده است، فاصله بسيار وجود دارد. اصلاح تدريجي قوانين و مقررات از جمله تدوين خردمندانه قوانين،كمرنگ نمودن نقش دولت و گسترش مشاركت مردم ، اصلاح مديريت شهري وتوجه به محيط زيست گام هاي مهمي در ارتقاء حقوق شهروندي محسوب مي گردند.