بررسي كيفيت بصري سطوح حداقلي در معماري داخلي

Investigating the visual quality of minimal surfaces in interior architecture

سطوح حداقل، كوچك‌ترين سطوحي هستند كه توسط يك مرز مشخص پوشانده شده‌اند. با توجه به ويژگي هاي جذاب هندسي و فضايي، سطوح هاي حداقلي به تدريج از رياضيات به تحقيقات طراحي معماري تبديل شده اند. ويژگي حداقل مساحت اين سطح را براي كاربرد در معماري مناسب مي كند. دلايل اصلي كاربرد عبارتند از: وزن و مقدار مواد به حداقل كاهش مي يابد. تحقيق حاضر به مسئله ايجاد حداقل هندسه سطحي در ساختمان ها و تاثير تغيير فرم در نماي داخلي ساختمان با استفاده از روش تحقيق كيفي بهره گيري شد و ضمن گردآوري اطلاعات كتابخانه اي انجام شده است. الگوريتم سطوح مينيمال با يك توپولوژي از پيش تعريف شده شروع نمي شود و از يك روش محاسباتي معمول مانند آارمش ديناميكي تبعيت نميكند. نتايج اين پژوهش نشان داد سطوح حداقلي در نماي داخلي باعث انعطاف در فضاي داخلي و بهينه سازي در پارامتر هاي ساختاري و اجتماعي مي شود.