بررسي حياط مركزي خانه هاي بومي اقليم گرم و خشك ايران به لحاظ تامين آسايش اقليمي شهر كاشان

استفاده از معماري بومي در طراحي خانه ها از گذشته در معماري ايران رايج بوده است. معماري خانه هاي اقليم گرم و خشك ايران به واسطۀ گرماي شديد و اختلاف دماي شب و روز، متشكل از اجزاي گوناگوني بوده است، كه از مهم‌ترين آنها مي توان به حياط مركزي اشاره كرد. خانه‌هايي كه در محدودۀ تاريخي شهر كاشان واقع شده اند نيز بر همين اساس طراحي و ساخته شده اند كه با توجه به امكانات و موقعيت اجتماعي صاحب خانه مساحت آن متغيير بوده است. اكثر بناهاي اين منطقه براي رسيدن به آسايش اقليمي از عنصر مهمي به نام حياط مركزي بهره بردند. حياط مركزي ضمن تامين و مرتفع كردن مشكلات اقليمي در هويت-بخشي به خانه هاي اين شهر گام بزرگي برداشته است و در شكل خانه ها تحت عنوان خانه با فرم حياط مركزي نقش مهمي داشته است. در ادامۀ اين تحقيق و با استناد به پژوهش هاي صورت گرفته در اين زمينه به نقش حياط در تامين آسايش ساكنان پرداخته مي شود.