شماره ركورد كنفرانس :
5170
عنوان مقاله :
معرفي بخش هايي با لرزه خيزي بالا، جهت توسعه شهري و مديريت بحران در منطقه پيرانشهر (شمال باختري ايران)
عنوان به زبان ديگر :
Introducing parts with high seismic activity for urban development and crisis management in Piranshahr (Northwestern of Iran)
پديدآورندگان :
يزداني مريم m.yazdani@urmia.ac.ir دانشگاه اروميه , عليزاده اكرم Ak.alizadeh@urmia.ac.ir دانشگاه اروميه , سليماني سهيلا ss_soleymani@gmail.com دانشگاه اروميه
كليدواژه :
پيرانشهر , توسعه شهري , لرزه خيزي , گسل.
عنوان كنفرانس :
نهمين همايش ملي مطالعات و تحقيقات نوين در حوزه علوم جغرافيا،معماري و شهرسازي ايران
چكيده فارسي :
منطقه پيرانشهر نزديك به گسل پيرانشهر قرار دارد. لرزه خيزي يكي از تهديدهايي است كه با آن مواجه مي باشد. آگاهي از لرزه خيزي، اثرات اين تهديد را كاهش مي دهد. طبق پارامترهاي لرزهخيزي، دوره بازگشت زمين لرزههايي با بزرگاي 6، برابر 54 سال و دوره بازگشت زمين لرزه با بزرگاي 7، 295 سال مي باشد. بيشترين شتاب افقي وارده، حاصل عملكرد گسلي به طول 20 كيلومتر، در فاصله 7 كيلومتري شهر با توان لرزه زايي 85/6، برابر g5/0 برآورد مي گردد. شواهد لرزهاي حاكي از لرزه خيزي بالا در بخشهاي شمال باختري و شمال خاوري منطقه پيرانشهر مي باشد.
چكيده لاتين :
Piranshahr area is located close to Piranshahr fault. this region is one of the high risk areas of Iran which can be reduced by the knowledge of seismic activity, the effects of this external threat. The seismic parameters demonstrate on reoccurrence of M=6 earthquake about 54 Year and 295 Year for an earthquake of M=7. The maximum horizontal accelerator is about 0.5 as result of a 20km length fault activity around the 7km to city with M=6.85. The seismic evidence illustrate on high activity at the both northwest and northeast parts of the Piranshahr.