راه هاي مقابله با شرايط سخت اقليمي مناطق گرم و خشك ايران با استفاده از حياط مركزي

بناهاي بومي ساخته شده در مناطق گرم و خشك ايران يكي از شيوه هاي رايج معماري بومي است. ويژگي هاي اقليمي و شرايط خاص اين مناطق و همچنين گرماي طاقت فرساي آن بدون راهكارهاي اقليمي زندگي را براي ساكنان دشوار مي كند. معماران بومي با آگاهي به هماهنگي و رابطۀ انسان و طبيعت و همچنين با استناد به معماري ادوار گذشته توانسته اند تا حد قابل ملاحظه اي اين مشكلات را مرتفع سازند. شيوۀ درست الگوبرداري از طبيعت، شيوۀ درست برقراري ارتباط با طبيعت به حفظ و توجه به اصول طبيعت از جمله مباحثي است كه معمار بومي هميشه در كارهايش لحاظ مي كرده است. طراحي صحيح حياط يكي از رايج ترين راه هاي تهويۀ طبيعي محسوب مي گردد، كه صرفه جويي در مصرف انرژي را به همراه داشته و استفادۀ از انرژي هاي فسيلي را به حداقل مي رساند و با كاهش درجۀ حرارت موجب افزايش سلامتي افراد مي گردد.