موازين طراحي سازه هاي انطباق پذير بلندمرتبه در معماري اكولوژيك

Design standards for high rise adaptive structures in ecological architecture

زيست كره زمين در حال حاضر تنها مكاني است كه براي زندگي انسان مناسب تشخيص داده شده است. هر نفري كه به جمعيت زمين اضافه ميشود، اين فضا را براي زندگي ديگر موجودات در اكوسيستم كره زمين محدودتر ميسازد.به اين سبب در اثر كمبود فضاي زيستن، تخريب سامانه هاي زيستي ظاهر گرديده و ازدياد جمعيت مناطق شهري و قيمت زمين، موجبات طراحي و ساخت بناهاي بلند مرتبه و رشد و توسعهي عمودي شهرهاي بزرگ را فراهم ساخته است. از سوي ديگر؛ توسعه امر بلند مرتبه سازي در كلان شهرها، باعث حفظ زمين قابل كشت در راستاي تامين غذاي مورد نياز جمعيت در حال رشد، كاهش تخريب محيط زيست، كاهش ساخت و ساز در زمين طبيعي، كاهش مصرف انرژي و انطباق اكولوژيك ساخته هاي بشري در زيست كرهي زمين مي شود. ضمناً ساخت و ساز با توسعه عمودي شهرها، بدون توجه و عدم برنامه ريزي صحيح و مداخله در طبيعت همراه با تحولات صنعتي، منجر به تخريب اكوسيستم، افزايش آلودگي محيطي و كاهش منابع طبيعي مي شود. آشنايي با معماري اكولوژيك و بهكارگيري اين سبك طراحي و ساخت معماري انطباق پذير، به عنوان يكي از روش هاي نوين بر مبناي حداقل تأثير مخرب در محيط زيست و استفاده بهينه از منابع انرژي پايان يافتني شده و باعث همزيستي مسالمت آميز بين انسان و محيط طبيعي خواهد شد كه اين مهم ميتواند جهت حل مشكلات كمبود زمين در عصر صنعتي امروز مفيد واقع شود. روش تحقيق اين مقاله، به صورت مطالعات اسنادي و كتابخانهاي و به روش تحليل استنباطيتوصيفي ميباشد. نتايج تحقيق نشان داده است كه مزاياي رويكرد طراحي برجها اكولوژيك ميتواند با بهينه سازي استفاده از منابع تجديد ناپذير، حفظ انرژي، همسازگاري و انطباق مؤثر با شرايط اقليمي برجهاي اكولوژيك، عدم ايجاد آلودگي محيطي و استفاده اصولي از مواد و مصالح ساختماني و نهايتاً تابآوري و پايداري زيست محيطي بناها اشاره كرد.