افزايش مقاومت فشاري بتن به كمك استفاده همزمان پسماندهاي پلاستيكي، PET و مقوايي

سالانه حجم زيادي از مواد پسماند مقوايي، پلاستيكي و بازمانده بطريهاي نوشيدني در دنيا توليد مي شود كه به عنوان زباله دور ريخته شده و نه تنها مشكلات محيط زيستي ايجاد مي كند بلكه فضاي زيادي را براي انباشت مي طلبد. تحقيقات متعددي بر روي نحوه تاثير هر كدام از اين مواد يا تاثير دوتايي آنها بر توليد بتن بررسي شده است اما از آنجا كه تحقيقي در دسترس نبود كه در آن تاثير همزمان استفاده از مقوا، پلاستيك و پسماندهاي بطري نوشيدني را در خواص بتن بررسي كرده باشد، تحقيق حاضر جهت روشن نمودن اين سوال طراحي و اجرا شد. يك مدل كوادراتيك بر ديتاهاي تجربي پاسخ فيت شد. پس از تحليل مدل و بررسي ميزان صحت آن، سطح پاسخ مورد ارزيابي قرار گرفت. نهايتا بر اساس مدل به دست آمده ميزان فاكتورهاي موثر جهت رسيدن به ماكسيمم مقاومت فشاري مورد ارزيابي قرار گرفت كه قرابت خوبي با نتيجه تجربي به دست آمده داشت.