شيوه هاي نوين در آموزش رياضي

گفتن، آموزش نيست و شنيدن نيز، يادگيري نيست« در اين مقاله به برخي از جنبه هاي بسيار مهم در آموزش رياضيات كه بر معلم رياضي، محيط آموزشي و بر دانش آموزان بسيار تأثيرگذار است، پرداخته شده است. در ساعات تدريس رياضي جهت جلب توجه دانش آموزان و دخالت ذهني و عملي دانش آموزان در جريان تدريس و يادگيري از مهارت تپق آموزشي استفاده شود. كشف راه حل مسائل و تمرينات توسط خود دانش آموزان به بهبود يادگيري كمك مي كند. چنانچه دانش آموزي مسأله اي را به گونه اي حل كرد كه با هيچ كدام از راهبردهاي آموزشي ارائه شده به دانش آموز انطباق نداشت، بايد راه حل او را به عنوان راه حل خلاق پذيرفت. ارزشيابي مستمر از درس رياضي وسيله موثري در امر يادگيري است. آموزش دانش آموزان براي درك صورت مسئله يا تمرين كمك شاياني به آنها در امر يادگيري و رسيدن به نتيجه مي نمايد. آموزش هاي تقويتي بمنوان ملاك وشاخص موثر در پيشرفت و بهبود رياضهي مورد شناسايي قرار گرفته است. يادگيري مشاركتي: دانش آموزان يا علائق و مهارت هاي متنوع گرد هم مي آيند به هدف هاي گروه كه يادگيري بهتر مفاهيم و مسائل رياضي است، كوشش مي كنند. دانش آموز محوري باشد؛ براي يادگيري با معنا، دانش آموز بايد شخصا يا در گروه در مقابل مسائل قرار گيرد ذهن خود را به كار اندازد و براي حل مسئله و تمرين اقدام كند.