پيش بيني عملكرد تحصيلي براساس كيفيت زندگي و استفاده از تلفن همراه در دانش آموزان دوره دوم متوسطه آموزش و پرورش ناحيه دو ساري

هدف اصلي اين پژوهش «پيش بيني عملكرد تحصيلي براساس كيفيت زندگي و استفاده از تلفن همراه در دانش آموزان دوره دوم متوسطه آموزش و پرورش ناحيه دو ساري» بود. روش پژوهش در اين مطالعه توصيفي از نوع همبستگي انتخاب شد. جامعه آماري شامل كليه دانش آموزان دوره دوم متوسطه ناحيه 2 شهر ساري در سال تحصيلي 99-1398 به تعداد 5682 نفر كه از اين تعداد 361 نفر به عنوان نمونه بر اساس جدول كرجسي و مورگان به صورت تصادفي طبقه اي برحسب جنسيت انتخاب شد. ابزار گردآوري داده ها پرسشنامه هاي استاندارد عملكرد تحصيلي فام و تيلور (1999)، كيفيت زندگي سازمان بهداشت جهاني (1996) و ميزان استفاده از تلفن همراه جنارو و همكاران (2007) بود. داده ها با استفاده از آزمون هاي كولموگروف–اسميرنف، ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون چند متغيره از طريق نرم افزار SPSS تجزيه و تحليل شد. نتايج نشان داد كه رابطه معني دار و مثبت بين كيفيت زندگي و عملكرد تحصيلي هم چنين رابطه معني دار و معكوس بين ميزان استفاده از تلفن همراه و عملكرد تحصيلي وجود دارد. هم چنين متغيرهاي پيش بين مي توانند 41 درصد از واريانس عملكرد تحصيلي در دانش آموزان را پيش بيني نمايند.