بهبود پروتكل مسيريابي AODV با استفاده از خوشه يابي

امروزه شبكه‌هاي بي‌سيم به دليل كاربردهايي كه دارد و همچنين سرويسهايي كه ارائه مي‌دهد، رشد چشمگيري داشته است. ايجاد شبكه با زيرساخت باعث محدوديت در شبكه‌هاي موبايل مي‌شود. لذا شبكه‌هاي بدون زير ساخت مي‌تواند ايدة خوبي براي ادامه مخابرات بي‌سيم باشد. مسيريابي يكي از اصلي ترين مفاهيم در شبكه هاي كامپيوتري است. هدف در مسيريابي پيدا كرن مسيري بهينه بين مبدا و مقصد است. انتخاب مسير مناسب مي تواند به شدت در افزايش كارايي شبكه موثر باشد. مسيريابي موثر بر اساس خوشه و انرژي براي ارسال داده در شبكه هاي ad-hoc متحرك بدون هيچ پايه يا سنسورهاي مركزي و به صورت لحظه‌اي و آني شكل مي گيرند. در اين شبكه هاAODV بهترين مسير را بر اساس نقطه مقصد و سنسور مقصد كه قرار است داده ها به آنجا ارسال شوند انتخاب مي‌كند. در اين مقاله يك روش جديد مبتني بر خوشه بندي و پيش بيني مسير درAODV ارائه شده است. در روش پيشنهاد شده، در شروع تمامي سنسورها بر اساس الگوريتم خوشه بندي kmeans بهبود يافتخ با الگوريتم كولوني زنبور عسل خوشه بندي ميشوند. سپس فراين مسيريابي بهبود يافته مبتني بر انرژي در AODV اجرا ميشود. اين روش روي تعيين سنسورهاي هدف يا سنسور هدف تمركز دارد. سپس مسير را بر اساس انرژي باقيمانده در هر سنسور در مسير يا سطح انرژي سنسور هاي موجود در مسير، كه ااكنون همان سرخوشه ها هستند، تعيين مي كند. هر پاياني در مسير سنسور بر اساس بسته هاي درخواست شده و بسته هاي پاسخ داده شده مسير پيام را پيدا خواهد كرد. پس از اين كه بسته پاسخ مسير از يك سنسور انتهايي توسط يك سنسور در مسير مربوطه دريافت شد فرآيند ايجاد خوشه مسيرصورت مي گيرد تا انتقال داده ها مقصد انجام شود. در پروتكل پيشنهاد شده با ايجاد خوشه مسير سنسور هايي كه در مسير نيستند اجازه ارسال داده را ندارند. البته داده ها يا پيام ها از مقصد تا سنسورهاي تحت پوشش در شبكه ارسال خواهند شد. در مقايسه با ساير پروتكل هاي مسيريابي پروتكل پيشنهادي به عنوان يك پروتكل غير فعالAODV بهبود يافته داراي پارامترهاي ارزيابي بهتري نسبت به پروتكل هاي مشابه مثل AODV دارد.