بررسي توزيع مكاني احتمال وقوع روانگرايي با استفاده از ميدان تصادفي شرطي

با توجه به اهميت شهرسازي در ايجاد شهر هوشمند، وجود سازه هايي ايمن در مقابل حوداث شايع طبيعي همچون روانگرايي امري الزامي محسوب مي شود. در اين راستا يكي از مشكلات پيش بيني وقوع روانگرايي، محدود بودن اطلاعات خاك است. اين اطلاعات از آزمايش به روي نمونه هاي بدست آمده از گمانه ها تعيين مي شود كه تنها وضعيت تعداد محدودي از نقاط منطقه را مشخص مي كند. در اين مقاله با استفاده از تئوري ميدان تصادفي شرطي۲ و روابط تجربي مبتني بر شبكه عصبي مصنوعي۳ به ارائه روشي جهت تعيين توزيع مكاني احتمال وقوع روانگرايي پرداخته مي شود. در اين روش، با بكار گيري اطلاعات موجود تست نفوذ مخروط و نوع بافت خاك در گمانه ها و درون يابي اطلاعات براي ساير نقاط، احتمال وقوع روانگرايي در تمامي نقاط خاك برآورد مي شود. براي اين منظور، ابتدا با استفاده از ايجاد ارتباط بين نرم افزارهاي MATLAB و +GS ميدان تصادفي شرطي براي پارامتر هاي بافتي و مقاومتي خاك توليد شده و سپس، با به كارگيري فرمول تجربي احتمال وقوع يا عدم وقوع روانگرايي بررسي شده است. نتايج تحليل براي يك مورد مطالعاتي نشان داد كه روش پيشنهادي با توجه به داده هاي معلوم در گمانه‌ها، به خوبي ناحيه محتمل روانگرايي را شناسايي كرده است. اين ناحيه مي تواند به عنوان بهترين گزينه جهت بهسازي خاك در برابر روانگرايي پيشنهاد شود.