شهر هوشمند؛ راهي به سوي دستيابي به توسعه پايدار شهري و ارائه چارچوبي نظري

جهاني كه امروزه در آن زندگي ميكنيم، جهان شهري است. افزايش جمعيت سبب مشكلات بسيار شده به طوري كه نه تنها سياست هاي شهرسازي بلكه مسائل توسعه پايدار را تحت شعاع قرار ميدهد. در راستاي بهبود اين تبعات تلاش هاي بسياري شده كه يكي از عمده ترين آنها راهبرد «شهر هوشمند» است. شهر هوشمند ضمن تبيين شاخص هاي شهري با فراهم آوردن شرايطي سبب كاهش اتلاف منابع و همچنين ايجاد تأثير مثبت در روند ايجاد مفاهيم توسعه پايدار است. مقاله حاضر به دنبال چگونگي دستيابي به توسعه پايدار در پي ايجاد شهر هوشمند است. در اين راستا شاخص هاي شهر هوشمند بررسي و سپس ارتباطات آن ها به صورت كلي و جزئي با شاخص هاي توسعه پايدار شهري بررسي مي گردد. هدف پژوهش شناخت، معرفي شاخص ها و تحليل مفاهيم شهر هوشمند است كه با روش توصيفي و سپس تحليل به الگوي كاربردي مورد نظر دست مي يابد، روش گردآوري اطلاعات اسنادي بر پايه مطالعات كتابخانه اي و سپس با توجه به اصول مشخص شده با روشي اكتشافي به ارائه چارچوبي نظري- تحليلي و مدلي مفهومي در زمينه ي چگونگي دست يابي به توسعه پايدار شهري از طريق معيار ها و مؤلفه و نهايتاً شاخص هاي شهر هوشمند مي پردازد.