بررسي ابعاد مختلف ايجاد شهر هوشمند با رويكرد توسعه پايدار

شهرنشيني شتابان و افزايش جمعيت براي برنامه‌ريزان شهري مشكلات و مسائل جديدي را به وجود آورده است كه از جمله مي‌توان به محدوديت زمين و منابع زيستي اشاره كرد. با شروع تحولات علمي و صنعتي در آغاز قرن بيستم توسعه و پيشرفت به عنوان مهم‌ترين مباحث مورد توجه قرار گرفت، در نتيجه برنامه‌ريزان شهري در سراسر جهان در تلاش‌اند تا با استفاده از تكنولوژي‌هاي نوين با نگاهي يكپارچه به تمام ابعاد شهر نشيني و در نظر گرفتن تمام مسائل و مشكلات با بكار گيري مدل‌هاي كارآمد تمام خواسته‌ها و انتظارات را پاسخ دهند. شهر هوشمند به عنوان يكي از اثرگذارترين برنامه‌هاي موجود كه همگام با توسعه پايدار مي‌باشد براي كاهش معضلات شهري در نظر گرفته شده است. در اين پژوهش سعي بر اين است كه به تبيين مفهوم شهر هوشمند مبتني بر رويكرد توسعه پايدار و راه‌هاي تحقق آن در جوامع پرداخته شود كه روش پژوهش در اين تحقيق كتابخانه‌اي و از نوع تحليلي-توصيفي مي‌باشد. يافته‌هاي اين پژوهش نشان مي‌دهد كه در حوز‌هاي مختلف علمي دركي روشن و جامع از مفهوم شهر هوشمند حاصل نگرديده است و تعاريفي متفاوت در حوزه‌هاي مختلف موجود مي‌باشد به گونه‌اي كه برخي از محققان تنها وجود يك عامل و برخي ديگر وجود و همكاري چندين عامل را لازم مي‌دانند.محققان از عوامل مهمي كه براي تحقق شهر هوشمند در زمينه‌هاي گوناگون لازم مي‌دانند مي‌توان به ساخت و ساز هوشمند، زير ساخت‌هاي هوشمند، حمل‌و‌نقل هوشمند، اقتصاد هوشمند، مديريت اداري هوشمند و يكپارچه و شهروند هوشمند اشاره كرد كه با توجه به معيار‌هاي توسعه پايدار و هماهنگي بين تمام عوامل مي‌توان خواسته‌هاي مد نظر را پياده سازي نمود.