شماره ركورد كنفرانس :
5176
عنوان مقاله :
سنگ چينه نگاري و سنگ رخساره هاي سازند گچساران (ميوسن پيشين) در جنوب خاوري زاگرس چين خورده، فروافتادگي بندر لنگه
پديدآورندگان :
عاليان فاروق كارشناسي ارشد رسوب شناسي و سنگ شناسي رسوبي، دانشگاه هرمزگان، بندر عباس , رضائي پيمان p.rezaee@hormozgan.ac.ir 2- دانشيار گروه زمين شناسي، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، نويسنده مسئول , زارع زاده رضوان 3- دانش آموخته دكتري رسوب شناسي و سنگ شناسي رسوبي، دانشگاه هرمزگان، بندر عباس
كليدواژه :
سازند گچساران , سنگ چينه نگاري , سنگ رخساره ها , فروافتادگي بندر لنگه
عنوان كنفرانس :
چهاردهمين همايش انجمن ديرينه شناسي ايران
چكيده فارسي :
سازند گچساران( ميوسن پيشين) به عنوان پوش سنگ مخازن هيدروكربوري ترشياري و ميزبان كانسار هاي تبخيري ( با تاكيد بر گچ و نمك) از جايگاه مهمي در سنگ چينه نگاري پهنه ساختاري –رسوبي زاگرس برخوردار است. در اين پژوهش چهار برش از اين سازند در فروافتادگي بندر لنگه از ديدگاه سنگ چينه نگاري و سنگ رخساره اي مورد بررسي هاي صحرايي و آزمايشگاهي قرار گرفت. در اين چهار برش، سازند گچساران (ميوسن پيشين) با مرزي همشيب و تدريجي بر روي سازند آسماري ( اوليگوميوسن) ( در يك برش ، اين مرز رخنمون ندارد) و با مرزي مشخص و هم شيب در زير سازند ميشان (ميوسن مياني-پليوسن مياني) واقع مي شود. رخساره هاي تبخيري (ژيپش و انيدريت) و مارن آهكي در كنار مقادير ناچيزي رخساره كربناته (سنگ آهك و دولوميت)، تركيب سنگ شناسي سازند گچساران در اين گستره هستند. از باختر به سوي خاور فروافتادگي بندر لنگه از ستبراي اين سازند و ميزان رخساره هاي مارن آهكي كاسته مي شود. اين امر شاهدي از عملكرد گسلهاي پيراموني، تفاوت در دياپيرسيم سري هرمز در زاگرس چين خورده در بازه زماني ترشياري پسين و تحت رويداد زمين ساختي آلپ است.
