مروري بر اسكافوپود هاي فسيل شده ادوارگذشته در ايران با تاكيد براسكافوپودهاي ميوسن برش دوازده امام، زاگرس (اردل بختياري)

اسكافودپودا از زمان اردويسين بر روي كره زمين ظاهرشده و از زمان كرتاسه با ظهور جنس دنتاليوم تاكنون در نهشته هاي نرم، لجني نزديك ساحل در بيشتر دريا هاي گذشته (مخصوصا آب هاي گرم) زندگي مي كرده و هنوز هم زندگي مي كنند. صدف لوله اي و كمي خميده كربناته اسكافوپود ها از دو طرف باز بوده با تقارن دو طرفي صدف و از طرف قطر بزرگتر در ماسه فرورفته و سمت با قطر كم تر در آب دريا قرار مي گيرد. اسكافوپود ها معمولاً از فرامينيفر ها و لارو نرمتنان تغذيه مي كنند. قديمي ترين فسيل اسكافوپوداي يافت شده از ايران از دونين مياني - بالايي (ژيوتين-فرازنين) برش هاي زفره و سه گزارش مي گردد. در سازند سردر ارتفاعات شتري (برش دره نياز) جنس پرودنتاليوم گزارش گرديده است. پس از آن مي توان از حضور فسيل اسكافوپود در ترياس بالايي باقرآباد اصفهان، كرتاسه پائيني (بارمين) شمال اصفهان، آلبين كلاه قاضي و فسخود اصفهان را ذكر نمود. در نهايت اخيراً از برش دوازده امام اردل بختياري، زاگرس در سازند ميشان (ميوسن) اسكافوپود هاي خوب حفظ شده بدست آمده است. اسكافوپود هاي عهد حاضر در خليج فارس و درياي عمان به وفور يافت مي شوند و قطر و اندازه صدف آن ها از خليج فارس به سمت درياي عمان افزايش مي يابد.