بررسي و تحليل رابطه بين نيازهاي فردي و شغلي در فرايند ارتقاي مسير شغلي كاركنان اداره كل بنياد مسكن استان اردبيل

هدف از پژوهش حاضر بررسي و تحليل رابطه بين نيازهاي فردي و شغلي در فرايند ارتقاي مسير شغلي كاركنان اداره كل بنياد مسكن استان اردبيل بوده است. اين تحقيق از نظر وسعت كاربرد جزء هدف كاربردي به روش همبستگي، و از لحاظ بعد طبقه بندي اهداف جزء روش توصيفي و از لحاظ ماهيت موضوع پژوهش جزء كمي قرار دارد. جامعه آماري اين پژوهش را كليه كاركنان بنياد مسكن كه طبق اطلاعات به دست آمده، 175 نفر در اين اداره مشغول فعاليت بودند. نمونه آماري با استفاده از جدول كوكران 120 نفر به دست آمد كه با روش نمونه گيري تصادفي ساده داده هاي مورد نياز جمع آوري شد. به اين ترتيب كه 145 پرسشنامه پخش گرديد كه از اين تعداد 124 برگشت داده شد و از اين تعداد 4 پرسشنامه به دليل ناقص بودن قابل استفاده نبود و در نهايت 120 پرسشنامه مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. روش تجزيه و تحليل به دو صورت توصيفي و استنباطي كه در قسمت توصيفي با استفاده از نمودار، درصدها، ميانگين و انحراف استاندارد و همچنين در قسمت استنباطي جهت تحليل داده ها از رگرسيون خطي ساده و براي بررسي نرمال بودن داده ها از آزمون كولموگروف-اسميرنف و از نرم افزار spss استفاده شده است. نتايج تحقيق نشان داد كه نيازهاي فيزيولوژيك و ايمني با ارتقاي شغلي رابطه منفي و همچنين نيازهاي فيزيولوژيك و ايمني توانايي پيش بيني ارتقاي شغلي كاركنان را دارد. نيازهاي محبت، احترام، خود شكوفايي و نيازهاي شغلي با ارتقاي شغلي رابطه مثبت و معني دار و توانايي پيش بيني ارتقاي شغلي را داشتند.