شناسايي شاخص هاي تعاملات خانواده هاي داراي فرزند پرخاشگر

هدف: هدف پژوهش حاضر شناسايي شاخص هاي تعاملات خانوادگي در خانواده هاي داراي فرزند پرخاشگر بود. پرخاشگري يكي از شايع ترين آسيب هاي رفتاري شايع در بين كودكان ونوجوانان مي باشد كه تداوم و تشديد آن در سطح خانواده، زمينه را براي مختل كردن امنيت روانشناختي و ارتباطي اعضا و هم چنين ازهم گسيختگي سيستم ساختاريِ خانواده فراهم مي كند. روش: پژوهش حاضر با استفاده از رويكرد كيفي و در قالبِ روش و طرح پژوهشي زمينه اي انجام شد.. روش نمونه گيري مورد استفاده در دسترس و هدفمند بود كه طي آن پژوهشگر پس از شناسايي يك مدرسه مقطع اول و يك مدرسه مقطع دوم متوسطه در شهر قزوين، پرسشنامه پرخاشگري را بين دانش آموزان توزيع نمود و بدين شكل مبتني بر اصل اشباع اطلاعاتي، تعداد هشت دانش آموز پرخاشگر را براي مشاركت در پژوهش انتخاب كرد و مورد مصاحبه قرار داد. همه مصاحبه ها ضبط و سپس خط به خط دست نويس شد و درنهايت با استفاده از روشِ سيستماتيك اشتراوس و كوربن (1987) تحليل گرديد. يافته: تحليل داده هاي حاصل از مصاحبه در زمينه تعاملات خانوادگي دانش آموزان پرخاشگر، منجر به شناسايي 20 كد باز و 5 كد محوري (فقدان صميميت زوجي والدين، تعارضات مادر _ فرزندي، آزاردهنده هاي كلامي والد _ فرزندي، تنش هاي افراطي همشيره اي و فقدان مهارت مشكل گشايي والدين و فرزندان) شد. نتيجه گيري: نتايج حاصل از اين پژوهش منجر به شناسايي شاخص هاي تعاملات خانواده هاي داراي فرزند پرخاشگر شد.