بررسي تغييرات رژيم رشد اقتصادي ناشي از درآمدهاي نفتي در ايران با استفاده از رويكرد ماركوف سوئيچينگ

طي دهه‌هاي اخير دولت به طور نوساني با درآمدهاي نفتي بالايي روبرو بوده و آن را به اشكال مختلف براي مصرف و سرمايه‌گذاري اختصاص داده است و بخش بزرگي از بودجه‌ي دولت را تشكيل مي‌دهند و وابستگي بودجه‌ي دولت به درآمدهاي نفتي بسيار بالاست. در ادبيات اقتصادي منابع طبيعي از اثرات مثبت و منفي آن بر اقتصاد نام‌برده شده است، همچنين درآمدهاي نفتي و نوسانات آن مي تواند از مجراي بودجه ي دولت تاثيرات زيادي بر رشد اقتصادي بگذارند. لذا شناخت اين تاثيرات و همچنين اندازه ي تاثيرگذاري درآمدهاي نفتي بر اقتصاد مي تواند كمك بزرگي در تصميم گيري هاي سياسي و اقتصادي ايران باشد. در اين مقاله درصدد ارزيابي استفاده از اين منبع هستيم. به‌طور خاص، هدف اين تحقيق شناخت و تحليل تأثير درآمدهاي نفتي بر رشد اقتصادي ايران مي‌باشد البته با رويكردي متفاوت. در اين تحقيق تأثيرگذاري درآمدهاي نفتي در انتقالات رشد اقتصادي ايران از رشد پايين به بالا و بالعكس بررسي مي‌شود. با استفاده از مدل غيرخطي و تغيير رژيم ماركوف سوئيچينگ، تاثير درآمدهاي نفتي بر رشد اقتصادي ايران در قالب دو رژيم بررسي شد. براي تحقق اين امر از داده هاي رشد اقتصادي و درآمدهاي نفتي براي بازه ي زماني 1338 تا 1391 استفاده كرديم. نتايج نشان از تاثيرگذاري بيشتر درآمدهاي نفتي در رژيم رشد اقتصادي پايين داشت و همين طور درآمدهاي نفتي تاثير مثبتي در انتقال اقتصاد ايران از رشد پايين به رشد بالا دارد نتايج حاصل از اين تحقيق به خوبي با شواهد تاريخي سازگار مي باشند.