بررسي اثر اطلاعات نامتقارن شركتي بر نقدشوندگي و بازده سهام در شركت هاي بورس اوراق بهادار تهران

در بازار سرمايه بهبود كيفيت و كميت اطلاعات ارائه شده به سرمايه گذاران با از بين بردن عدم تقارن اطلاعاتي موجب اتصاذ تصميمات صحيح از سوي آنان خواهد شد. اين افزايش دقت و صحت در تصميم گيري ميتواند با تأثيرگذاري بر روند معاملات، موجب بهبود نقدشوندگي و بازده سهام گردد. تضاد ميان منافع مديران و مالكان كه در قالب تئوري نمايندگي ارائه گرديده، از عوامل موثر بر كاهش شفافيت اطلاعات نامتقارن شركتي است كه امروزه صاحبنظران معتقدند يكي از مهمترين راه حلهاي مقابله با اين معضل بهبود مكانيزم هاي اطلاعات شفاف شركتي مي باشد. بر اين اساس در پژوهش حاضر به بررسي ارتباط ميان اطلاعات نامتقارن شركتي با نقدشوندگي و بازده سهام پرداخته شده است، كه براي اين منظور ابتدا با استفاده از قوانين و آيين نامه هاي داخلي و نيز تحقيقات مشابه، شاخصي جهت سنجش كيفيت اطلاعات شركتي تبيين گرديده و در كنار اين شاخص، دو سازوكار درصد اعضاي غيرموظف هيئت مديره و درصد سهامداران نهادي متغيرهاي مستقل جهت سنجش شفافيت اطلاعات شركتي را تشكيل دادهاند. همچنين رتبه نقدشوندگي، معيار آميهود تعديل شده (جهت سنجش نقدشوندگي) و نيز بازده سهام متغيرهاي وابسته اين پژوهش مي باشند. نتايج اين بررسي كه ميان 82شركت عضور بورس اوراق بهادار تهران در بازه سال هاي 1397تا 1399با استفاده از الگوي رگرسيون چند متغيرهي داده هاي تابلويي صورت گرفته است، ارتباط معنادار ميان شاخص اطلاعات شركتي با هر دو معيار سنجش نقدشوندگي و نيز درصد سهامداران نهادي با رتبه نقدشوندگي را تاييد مي نمايد. امّا اين نتايج حاكي از عدم وجود ارتباط معنادار ميان شاخص اطلاعات شركتي با بازده سهام، درصد اعضاي غيرموظف هيئت مديره با هر سه متغير وابسته، و نيز درصد سهامداران نهادي با معيار آميهود تعديل شده و بازده سهام مي باشد.