بررسي تاثير استفاده از كسب و كارهاي ديجيتال (هوشمند) در ايجاد اشتغال و توليد ثروت در روستاهاي مناطق محروم كشور

كسب و كار ديجيتال وسيله‌اي است كه مسير رسيدن بنگاه‌ها به بازار را هموار مي‌سازد. مسيري كه مشتريان در آنجا اقدام به خريد كالا و خدمات مي‌كنند. از اين رو مي تواند منجر به ايجاد اشتغال شود. هدف از تحقيق حاضر بررسي تاثير استفاده از كسب و كارهاي ديجيتال (هوشمند) در ايجاد اشتغال و توليد ثروت در روستاهاي مناطق محروم كشور بوده است. اين تحقيق به روش توصيفي پيمايشي و با توزيع پرسشنامه كسب و كار ديجيتالي، ميان جامعه آماري كه ساكنان روستاهاي محروم غرب كشور هستند، انجام شده است. داده‌هاي حاصله با استفاده از نرم‌افزار SPSS مورد تجزيه ‌و تحليل قرار گرفتند. نتايج حاصل از تجزيه و تحليل فرضيات تحقيق نشان دهنده تاثير مثبت و معنادار كسب و كارهاي ديجيتال (هوشمند) در ايجاد اشتغال و توليد ثروت بوده است. همچنين آزمون فرضيات نشان داد كه مزاياي درك شده (0.481)، سازگاري درك شده (0.530)، رقابتي بودن (0.499) بر ايجاد اشتغال و توليد ثروت تاثير داشته است. از طرفي از يافته ها مي توان استنباط كرد كه حذف دلال ها و ارتباط مستقيم روستايي ها با بازار فروش(به واسطه كسب و كار ديجيتال) باعث شده است، ميزان ثروت آن ها بيشتر و ميزان اشتغال در ميان قشر زنان و جوانان نيز افزايش چشمگيري داشته باشد.آموزش هرچه بيشتر روستاييان در مناطق محروم با كسب و كار ديجيتال باعث مي شود ارتباط راحت تر و صميمي تري با خريداران در تمامي نقاط جهان برقرار كرده و با فروش هرچه بيشتر محصولات ارگانيك خود به ثروت پايدار و دائمي دست پيدا كنند. حس خوب ارتباط مستقيم با مصرف كنندگان(به واسطه كسب و كار ديجيتال) مي تواند انگيزه ي توليد محصول و ايجاد ثروت پايدار در روستاهاي مناطق محروم را افزايش داده و از مهاجرت روستاييان به شهر ها جلوگيري كند. آباداني و پيشرفت در كشور بايد از روستا ها شروع مي شود و برطرف كردن محروميت در روستا ها به واسطه استفاده بهينه از كسب و كار ديجيتال مي تواند قدمي درست در راه آباداني و پيشرفت ايران اسلامي عزيزمان باشد.