بررسي عوامل موثر بر چابكي سازماني و تقويت ساختار سازماني

چابكي به معناي توانايي هر سازماني براي پيش بيني تغييرات موجود در محيط كاري مي باشد. چنين سازماني بايد بتواند تغييرات محيطي را تشخيص داده و به آنها به عنوان عوامل رشد و شكوفايي بنگرد در دنياي كنوني كه تغييرات به سرعت صورت مي گيرد. بر اين اساس، با وجود اينكه چابكي نقش و اهميت خاصي در سازمان ها دارد، تا كنون تحقيقات و پژوهش هاي وسيعي در اين زمينه صورت نگرفته است. لذا مسأله اساسي در اين تحقيق بررسي رابطه بعضي از متغيرهاي سازماني با چابكي سازمان مي باشد. با توجه به اين مهم، محقق تصميم گرفته رابطه بين برخي از متغيرهاي سازماني- مانند هوش هيجاني ، هوش سازماني و مديريت سرمايه هاي فكري را به عنوان متغيرهاي پيش بين در متغيير ملاك( چابكي سازماني) در يك قاب بنام بررسي رابطه بين عوامل موثر سازماني با چابكي سازماني بررسي نمايد. تحقيق حاضر از نوع توصيفي همبستگي مي باشد. جامعه آماري كليه كارشناسان و مديران شركت مديريت توليد برق استان آذربايجان شرقي مي باشد كه بالغ بر 210 نفر بودند. از اين تعداد با استفاده روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي متناسب با حجم، تعداد 136 نفر انتخاب شدند و پرسشنامه هاي چابكي سازماني، هوش هيجاني، هوش سازماني و مديريت سرمايه هاي فكري براي بررسي ارتباط 18 فرضيه حاصل از متغيرها با چابكي سازماني، در اختيار آنها قرار گرفت. داده ها گردآوري شد و با استفاده از روش هاي آماري پيرسون، اسپيرمن و رگرسيون چندگانه مشاهده گرديد كه بين ابعاد اين متغيرها با چابكي سازماني رابطه معني داري وجود دارد. همچنين مشاهده گرديد خودمديريتي با مقدار بتا (326/0)، كاربرد دانش با مقدار بتا (282/0)، اتحاد و توافق با مقدار بتا (268/0) و سرمايه‌ي رابطه‌اي با مقدار بتا (229/0) اثر مثبت بيشتري در مقايسه با ساير متغيرها در پيشگويي متغير چابكي سازماني دارند.