پايداري لرزه اي نماهاي هوشمند در برج هاي بلندمرتبه ايران

امروزه يكي از مهم ترين چالش هاي موجود در طراحي برج هاي بلندمرتبه، عملكرد لرزه اي نما به واسطه خصوصيات لرزه پذيري مجموعه اجزاي نما بصورت هوشمند است. ساختمان هاي بلند به دليل دارا بودن محدوديت و نيازهاي ويژه ي معماري- سازه اي، از ويژگي هاي خاصي؛ از جمله؛ تأثير بارهاي جانبي وارده و خرابي ساختارهاي الحاقي مانند سازه نما و اثر آن ها بر روي پاسخ كلي ساختمان در برابر زلزله و نحوه اندركنش نما با سازه اصلي برج، پيروي مي كنند. هدف اين پژوهش دستيابي به شيوه هاي طراحي با تضمين پايداري عملكرد نماي هوشمند برج هاي بلند مرتبه ايران در برابر زلزله و توانايي پاسخگويي فيزيكي در برابر اثرات بارهاي خارجي به صورت خودكار براي نماهاي هوشمند به كمك استفاده از حسگرها و محرك هاي خنثي كننده خطرات لرزه اي است. روش تحقيق در مقاله حاضر، از نوع تحليلي-توصيفي است و با استفاده از اسناد پژوهشي و كتابخانه اي و به كمك طبقه بندي نتايج مطالعات اسنادي مزبور از ميان 52 مقاله علمي پژوهشي جديد معتبر موجود، روش تحليل يافته هاي تحقيق از نوع استنباطي است كه با تحليل خصوصيات سيستم هاي نماهاي هوشمند برج هاي بلندمرتبه و تبيين تمهيدات لازم جهت طراحي ايمن لرزه اي؛ در مورد انواع نماي معماري و اتصالات آن به دسته بندي لازم پرداخته شده است. بر اساس يافته هاي تحقيق حاضر، معيارهاي تامين پايداري لرزه اي نما؛ پوشش منطبق با معيارهاي طراحي و معيارهاي طراحي قابل تنظيم، پيوستگي و يكپارچگي، توجه كافي به اختصاصات اتصالات سازه اي با اجزاي غيرسازه اي، كاربرد شيوه هاي نوين مقاوم سازي، رعايت روش هاي نوين نظارت؛ يعني نظارت هوشمند براي يك سازه نما مجهز به سامانه لرزه سنج پايش كننده بوده اند. مضافا عوامل تاثير گذار در تامين پايداري لرزه اي نماهاي برج هاي بلندمرتبه هم عبارت از: مطالعات ويژگي هاي ديناميكي نما و سازه، روش هاي مدل سازي و ابزارهاي شبيه سازي، روش هاي كنترل و آزمايش سازه اي، سامانه هاي مديريت ساختمان پيش بيني كننده (BMS)، و همچنين رعايت اصولي روش هاي اجرا و ساخت در اينگونه برج هاي بلندمرتبه به دست آمده اند.