طراحي پارك منطقه اي با رويكرد فرهنگ و هويت ايراني جهت افزايش تعاملات اجتماعي در شهر دبيران

با توجه به گسترش روزافزون جمعيت و ساخت و سازهاي شهري و نياز به احداث پارك و فضاي عمومي شهري در راستاي برقراري تعامل و تعادل جسمي، روحي و اجتماعي، توسعه فضاي سبز رويدادي مهم و حياتي در طراحي‌ شهري به شمار مي‌آيد. در كشوري مانند ايران كه بيشتر مناطق آن در كمربند خشك جهان واقع شده است، شهرها براي مقابله با آلودگي صوتي و آلودگي هوا و همچنين كاهش استرس‌هاي محيطي، بيشتر از هر نقطه ديگري به فضاي سبز نياز دارند. از سويي، نبود زمين براي ايجاد اسكان باعث شده است شهرداري‌ها به اجراي استانداردهاي فضاي سبز تمايلي نشان نداده و لاجرم جهت رفع نياز روحي و رواني و پويايي شهر و شهروند اين قبيل فضاها را به حومه شهرها منتقل نموده و تحت عنوان پارك منطقه‌اي از آن ياد نمايند. آن بخش از فضاي سبز كه در محدوده شهر طراحي و بنا مي شود در حقيقت بخشي از استخوان‌بندي شهري را تشكيل مي‌دهد؛ ايجاد اين فضا نه تنها ارزش تفريحي و پركردن اوقات فراغت را داشته، بلكه سبب رفع نياز روحي و رواني افراد و حفظ فرهنگ و هويت شهر شده و بر زيبايي شهرها نيز مي‌افزايد؛ پارك منطقه‌اي شهر دبيران نيز از اين قاعده مستثني نبوده و در راستاي رسيدن به حفظ فرهنگ و هويت ايراني و تعامل، پويايي و ارتقاء كيفيت محيطي و فضايي اين شهر در قالب پژوهشي كاربردي طراحي خواهد شد. لذا اطلاعات مربوط به آن از نوع مطالعات كمي بوده كه با توزيع پرسشنامه ميان شهروندان شهر دبيران و به روش تجزيه و تحليل آماري در نرم‌افزار Spss در مدل‌هاي Ferquency، Pearson، Chi – Square، Phi و Cramers – V مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته و با استفاده از آن محقق به رد يا تاييد فرضيه‌هاي پژوهش پرداخته است كه نتايج حاصله حاكي از تاييد فرضيه‌هاي پژوهش دارد . علاوه بر آن با استناد به ماتريس SWOT به بررسي نقاط قوت، ضعف، فرصت و تهديدهاي سايت مورد نظر در شهر دبيران پرداخته شد و در نتيجه، ماتريس استراتژي مناسب را پيشنهاد و راهكارهاي متناسب با آن را جهت به‌كارگيري در نقاط قوي‌تر و فرصت‌هاي پيش‌روي سايت در جهت كاهش نقاط ضعف آن ارائه داده است.