تاثير تكنولوژي اطلاعات و ارتباطات (ICTs)در ايجاد شهرهاي انساني با تاكيد بر فضاي عمومي

با توسعه تكنولوژي اطلاعات و ارتباطات و الكترونيكي شدن وظايف و انوع نقش ها و عملكردها، شاهد تغييرات فرمي (شكلي) و تغييرات محتوايي (عملكردي) در سيستم شهرها هستيم. توسعهICT باعث كاهش حضور فيزيكي شهروندان در سطح شهرها شده و برخي از كاربري هاي شهري مرتبط با حضور فيزيكي شهروندان مانند عملكردهاي آموزشي و كاربري هاي وابسته به آن، فرهنگي (سينماها) حمل و نقل و معابر، نقش سابق خود را از دست داده اند. روش تحقيق حاضر، توصيفي - تحليلي است و ماهيت تحقيق توسعه اي – بنيادي مي باشد و از رويكر كيفي براي تجزيه و تحليل استفاده گرديده است.درست است كه توسعه تكنولوژي هاي نوين در قالب اپليكيشن ها و شبكه هاي اجتماعي (فضاي اجتماعي) باعث كاهش حضور مردم در فضاهاي عمومي شده است ولي نبايد از نقش شبكه هاي اجتماعي در افزايش شناخت ساكنين با يكديگر و افزايش تعملات اجتماعي غافل ماند.بر اين اساس لازم است كه از طريق گسترش فضاهاي عمومي و افزايش محورهاي پياده و اختصاص بخشي از معابر مركز شهرها به باند پياده و دوچرخه، شاهد حضور بانشاط مردم در فضاهاي شهر باشيم. در اين مقاله سعي بر آن است كه به تاثير تكنولوژي اطلاعات و ارتباطات در ايجاد شهرهاي انساني پياده مدار در قالب توسعه هاي جديد شهري پرداخته شود و همچنين به تاثير مثبت فضاهاي عمومي شهري به ويژه محورهاي پياده در افزايش جذب حضور شهروندان در سطح شهرها پرداخته شود. نتيجه تحقيق نشان مي دهد كه ICT در قالب «فضاي مجازي» با توجه به تشويق «فردگرايي» هم به عنوان چالش و تهديد براي شهرهاي آينده است و هم مي تواند بستري باشد براي قرارهاي ملاقاتي و افزايش تعاملات اجتماعي بين شهروندان در فضاهاي عمومي براي رسيدن به شهر انساني(فرصت) . با توسعه ICT ، از ميزان ترافيك و ترددهاي كاري و شغلي و خريد كاسته خواهد شد و در عوض ترددهاي تفريحي و لذت بردن از فضاهاي عمومي شهرها به ويزه محورهاي پياده افزايش خواهد يافت.